The Great Communicators durft de tijd weer te nemen

Sommige bands zijn héél eventjes de allerbeste band van Nederland. Ze spelen met vuur in de ogen, hebben een stel onwaarschijnlijk sterke nummers en in welke zaal ze ook spelen, hij voelt een tikkeltje te klein. Maar, dan weet de groep niet helemaal door te stoten om even plots weer te verdwijnen. The Great Communicators was zo’n band. In 2014 brachten ze een geweldige EP uit met Broken Social Scene-esque indierock, in 2016 volgde een meer galmend debuutalbum (geproduceerd door Simon Akkermans) dat duidelijk voor de massa bedoeld was. Ze deden een stel sterke festivalshows, alles wees de goede kant, maar de doorbraak bleef uit en daarna werd het stiller dan stil.

Vandaag brengt de groep zijn eerste nieuwe muziek uit sinds vijf jaar tijd: kijk hiernaast de videoclip voor ‘Round The Bend’. ‘We hadden zelf hele hoge verwachtingen en het ging lekker. Toen braken we met zangeres Gaia, en dat was een klap voor ons allemaal’, legt frontman Arend Dijkstra uit. ‘Ik klapte tegen een muur, ik had een writer’s block. Dat was een hele lastige periode. Ik weet nog dat ik open kaart wilde spelen met alle bandleden: “Zoals jullie merkten gaat het al een tijdje moeizaam met de creativiteit. Houden jullie het nog vol met me? Zien jullie het nog zitten?” Ik gaf iedereen de beurt, en het mooie was: iedereen had nog vertrouwen, zag de potentie van de band. Dat was een grote opluchting, daarna lukte het me weer om nieuwe muziek te schrijven.

Dus is het tweede album nu zo goed als af, is Linda van Leeuwen (o.a. Bombay, Blaudzun, Thijs Boontjes) toegetreden tot de band en de eerste single vandaag uit. ‘Het gaat over het gesprek dat ik had met iemand die 26 werd. Ze zei: “Nu moet het wel gebeuren! Straks word ik 27, dan is het te laat.” Als je jong bent heb je altijd een bepaalde druk om te presteren. Ik ben alweer 33, ik kijk op een andere manier tegen dingen aan. Je kunt het ook op ons als band betrekken: is onze kans verkeken? Heeft het te lang geduurd? Zijn we ons momentum kwijt en zijn we te oud? Dat was allemaal deel van de blokkade. Maar ik denk: wacht gewoon je tijd af, heb het geduld om je op je eigen manier te doen.’

De band klinkt op het nieuwe werk (wederom door Simon Akkermans geproduceerd) wat compacter, groovier en dansbaarder dan voorheen. Er staan zelfs bongo’s op. ‘Dat heeft te maken met invloeden van Arcade Fire, LCD Soundsystem, Tame Impala en Beck. Ik heb zelfs een discotrack geschreven, ik ben er trots op dat me dat lukte.’