PP24: Ed Sheeran geeft attente headline-show met hitboeket

Guttegut, wat is het toch een attente jongen hè? Ed Sheeran stapt drie minuten te vroeg het podium op, brede glimlach op zijn smoel, en kijk eens aan, speciaal voor de gelegenheid draagt-ie een custom Pinkpop-shirt. Deze man staat werkelijk te popelen om hier te spelen, en straalt dat ook echt in alles uit: zijn praatjes zijn op maat gemaakt, hij staat zo hard te springen dat-ie binnen een halfuur peentjes zweet en ook in de middag dook hij op allerlei plekken op om liedjes mee te zingen met Hozier en Limp Bizkit (?!?!), de selfie mag het navertellen. Eerlijk is eerlijk, niet vaak bestormen headliners een festival met zoveel gretigheid, en dat voelt echt als een verademing nadat Calvin Harris een dag eerder niet eens de moeite nam om zijn eigen fucking visuals mee te nemen.

Dat vandaag BY FAR de enige uitverkochte dag is, en de Britse singer-songwriter de enige headliner is die zo’n veld kan voltrekken met 70.000 mensen én dat kan dragen, voelt extra knap als je bedenkt hoe hij op het podium staat: in zijn uppie, met een loopstation. ‘Alles is live’, zegt-ie nadrukkelijk. Al na één liedje legt hij uit hoe dat apparaat werkt: kijk, je tokkelt op de gitaar, drukt op het knopje, stapelt er nog een toetsenmotiefje op, nog een tokkel en voilà, een eenmansband!

Het is een simpel trucje uit de tijd dat hij café’s plat speelde zoals iedere dude met een gitaar en een druipbeanie in 2011, maar het is wel degelijk indrukwekkend hoe hij onder een liedje als 'You Need Me, I Don't Need You' gitaarroffels, een beatboxbeat en koortjes laagt onder zijn spierwitte flow. Dat het bij hem werkt zo werkt heeft-ie ook te danken aan zijn  repertoire, vol een-seconde-lijm-hooks die direct blijven plakken. Man, wat heeft deze man veel HITS. Dat besef je meteen na de opener bijdrieluik ‘Shivers’, ‘A-Team’ en ‘Give Me Love’, en laat staan als-ie daarna ook nog ‘Love Yourself’ speelt, de superhit die hij aan Justin Bieber schonk.

Tja, en dan is er nog het bruilofts-schuifelkwartiertje tussen ‘Love Yourself’ en ‘Bloodstream’, waarin zo’n beetje ieder stelletje op dit veld wat dichter tegen elkaar aankruipt, en iets daarvoor ook ultiem knuffelanthem ‘Thinking Out Loud’ met een tekst die zijn hele repertoire wel samenvat: ‘Take me into your loving arms / Kiss me under the light of a thousand stars’, een tekst die hier OVERAL op het veld resoneert. Zo spreidt-ie zijn knuffelsongs als bloemblaadjes veld, en dan komen ook nog 'Shape Of You' en 'Bad Habits'. Wedden dat we over negen maanden een kleine Pinkpop-babyboom gaan zien?