Het is een wat troosteloze zondag in november. Aan zee laagwater dus het strand is groot en leeg. De grijze wolken hangen boven de horizon van de Noordzee. De winter wacht. Dit blijkt het perfecte decor voor de muziek van At The Snow. De vijfmansformatie uit Ede is neer gestreken in strandpaviljoen De Zeemeeuw in Retranchement. Voor een middag die kippenvel en warmte brengt aan de Zeeuws-Vlaamse kust.

“Mag de kachel misschien uit.” Het is een vraag van drummer Job Verhoog die met zijn rug direct tegen de warmtebron aanzit en nog voor de show dreigt hij al langzaam te smelten.  Het vuur gaat uit maar de band zorgt zelf dat het vlammetje blijft branden. Zodat het warm en knus blijft op deze grijze zondag.
At The Snow komt uit Ede, Gelderland en maakt al heel zijn bestaan een intense mix van americana, singer-songwriterpop en een vleugje alternatieve folk. Met zanger / gitarist Berry de Snoo als middelpunt weet de groep harten te raken. De mooie melancholische nummers luisteren heerlijk weg. Een open sound met ruimte voor diepe gitaarlagen, ondersteunende drums en mooie persoonlijke teksten.  Dit alles wordt afgetopt door de trompet van blazer Joël Grimberg. Zijn klanken maken deze muziek uniek. Zeker als er vanuit een rustpunt mooi opgebouwd wordt naar een machtige climax, waarin gitaar, trompet en drums elkaar blindelings vinden. De muzikanten hebben dan ook voldoende ervaring opgedaan in het verleden. Bij bands als Blaudzun en Brown Feather Sparrow werden alle vele shows gespeelt. Dat hoor je. Bassist Paul van Leeuwen blijkt ook een kundig mandoline speler te zijn. Gitarist Ruben van Noord speelt al zijn akkoorden in dienst van het liedje. Subtiel vult hij de gaten op met een deken van warme gitaartokkels. 

De vijf muzikanten zijn in Retranchement op uitnodiging van Stichting Evenementen Retranchement (SER), die 4 keer per jaar live muziek organiseert op dit paviljoen. De zogenaamde ‘Lazy Sunday’s’ zijn in trek bij liefhebbers en vandaag blijven ook de toevallige passanten langer zitten. Onder de indruk van wat zich op het podium afspeelt. At The Snow levert terwijl het buiten langzaam donker wordt. De Sam Fender cover ‘Arms Length’  is niet het meest bekende nummer, maar wordt wel herkent door de toehoorders. Het is vandaag de enige track die niet van de band zelf is. Het mooie ‘Cracks’ en ‘Hader To Lie’ komen echt binnen. ‘Half Led Lovesong’ is de laatste voor de pauze. Dat een serieuze band als deze ook wat losser kan acteren bewijst het in de ‘meezinger’ Found. Waarin de band met wat alternatieve instrumenten alle publiek als zijn koor gebruikt. Iedereen zingt mee. Het laat zien dat de mensen echt aandachtig zijn. Natuurlijk wordt er wat gespraat en zijn er de geluiden die horen bij een etablissement als dit. Maar het stoort niet. Het is bijna huiselijk. Het publiek is duidelijk onder de indruk van deze voor hen nieuwe band. De band’s meest gestreamde track op Spotify heet ‘Down By The Lakeside’ en wordt vandaag voor de grap omgedoopt tot ‘Down Bij The Seaside’. Het is een prachtige herfsttrack die dient als slotakkoord van een mooie middag met een band in vorm.