De cover ‘Smalltown Boy’ van Bronksi Beat. Een jaren tachtig klassieker. Het is de laatste song die Slow Pilot speelt op het Zomer Festival in Retranchement. De Vlaamse band sluit het tweedaagse gratis festival af met een heerlijke set indierock. Hoewel het nummer verhaalt over weggaan uit je dorp, trekken in dit weekend juist veel mensen er naar toe. 'Truzement' leeft. Ook wij gingen weer eens kijken wat er allemaal te zien en horen is.

Slow Pilot dus. Op Zondag, tegen de avond. Er vliegt wat vocht door de lucht, maar echt regen mag je het niet noemen. Zanger en bandoprichter Pieter Peirsman (Hooverphonic) en zijn mannen sluiten een mooi weekend fantastisch af. Met eigen nummers van de twee platen die de groep heeft uitgebracht en dus met die ene goedgekozen cover. Peirsman klinkt met vlagen als Jeff Buckley. De band is strak als altijd. Gitarist Maarten van Mieghem (Yevgueni) en drummer Laurens Billiet (Zimmerman) houden het schip recht. 'Falling Of The Earth', het titelnummer van de jongste plaat. Single 'Giants', of het titelnummer van die andere plaat 'Gentle Intruder'. Het is allemaal even mooi. Strakke emotionele indierock, Urgent en passioneel. Op een muziektent in de zomer. Dat kleine beetje regen past er gewoon wel bij.

Nog een Vlaamse band die indruk maakt is The Happy Suspended. Deze ska sensatie uit Gent zet het veld op zaterdagavond in vuur en vlam met een energieke mix van punk, funk, ska en alternatieve rock. Ballonenkunst, clowneske praktijken en vooral heel veel vrolijkheid. De zomerse ska-klanken galmen het hele weekend nog na in en om Retranchement.

Waar het op zaterdag al vroeg druk is op de weide. De foodtrucks, de knusheid van het parkje. En, niet onbelangrijk: het is geen strandweer. Toeristen en locals weten het dorp te vinden en zijn duidelijk verrast. Ook goed nieuws voor de festivalopener Rosine Bluegrass Family. De band uit Middelburg brengt hun traditionele bluegrass voor een vol veld. Er zijn festivals waar dat echt anders is. Voor een paar bandleden is dit optreden hun vuurdoop. Maar het gaat ze prima af. Ook het West Zeeuws-Vlaamse Coffee & TV krijgt voldoende bijval uit het publiek. De nog jonge garage-rock band zag een dag voor dit optreden zijn bassist vertrekken en komt nu dus noodgedwongen als duo het podium op.

Een van de verrassingen van het weekend is toch wel Squeaky Monkeys. Deze internationale Vlamingen brengen zomerse surf rock & roll met Dick Dale als grote inspirator. Het is zomers, het swingt en het maakt blij. Ook Ellis Mane swingt als een malle. De Vlaamse singer-songwriter heeft haar band meegebracht waardoor de nummers van haar debuutplaat ‘The earth is glued together with gold' nog net iets steviger zijn dan op vinyl. Op zaterdagavond mag de lokale coverband Stuk de dag afsluiten. Covers van Roxette tot Bon Jovi, altijd goed, altijd prijs.

Op dag twee speelt ook opener Hember niet voor een lege weide. De gevoelige belpop van de Oost-Vlamingen valt goed. Deze band wordt per optreden steeds een beetje beter. Folkduo Mistral is door de organisatie ter elfder ure aan de line-up toegevoegd wegens het uitvallen van Alta Luna. De Brugse folk-senioren maken er een vermakelijke set van met bekende en minder bekende nummers. Hierna is het ook tijd voor een senior. Niemand minder dan de kapitein van de ‘Contramine’. Ries de Vuyst. Hij verwaait vandaag een beetje omdat precies tijdens zijn set de wind opsteekt. Je houd er van of niet. Een select gezelschap is er duidelijk speciaal voor gekomen. En dat alleen al, is prachtig. Op een marktje waar de kinderen zich bezighouden met piratenpraktijken, de cocktails zoet zijn en het weer meewerkt. De mensen genieten, tijdens een feest dat ook deze editie weer wat gegroeid is. Iets meer volwassen is geworden. Het dorp mag best trots zijn op zo’n leuk, laagdrempelig feest binnen hun bebouwde kom.