Een zwoele zomeravond, een goed gevuld Abdijplein en de aftrap van de Abdij Zomeravonden met VOS en Spinvis: mooier kun je de week niet beginnen. Presentator Steffen Brinkhaus heet iedereen welkom en moedigt het publiek aan vooral een biertje te halen of een bijdrage te doen via de QR-code. Het plein vult zich gestaag met een mix van nieuwsgierige wandelaars en echte liefhebbers.

VOS opent dromerig

René Geelhoed startte zijn band VOS vorig jaar, met Nederlandstalige, dromerige liedjes. Vanavond staat hij op het podium met gitariste Laura Nijhuijs en een verdekt opgestelde laptop voor de backing vocals. Zo zonder de venijnige solo’s van gitarist Hubert Eggen klinkt VOS wat meer poppy en luchtig- precies goed voor deze setting onder de bomen.

Het grootste deel van de set komt van de in juni verschenen debuut-EP Buiten Slapen. Bij de titeltrack vraagt René wie er wel eens buiten heeft geslapen. Tot zijn verrassing gaan er handen omhoog – alsof het Abdijplein deze nacht nog dienst zou kunnen doen als slaapplaats. Ook de vraag “Zijn er mensen verliefd?” levert enthousiast gezwaai op, waarna Feestje op de maan ons even wegtrekt uit Middelburg, richting het universum.

Rustig aan zorgt voor meeklappers en danspasjes, terwijl nieuwe song Licht en leven een verrassend levensliedkarakter heeft. Natuurlijk ontbreken publieksfavorieten Zonnemaire en Zeeland niet. De sfeer is gemoedelijk: biertjes in de hand, kinderen bij de poffertjeskraam, vrienden die bijpraten. VOS blijkt een perfecte opwarmer – licht melancholisch, maar nooit zwaar.

© Joris van Moort

VOS

© Joris van Moort

Spinvis

© Joris van Moort

VOS

Spinvis als cultheld

Wanneer Spinvis daarna opkomt met een voltallige band, is meteen duidelijk dat zijn cultstatus nog altijd springlevend is. Jong en oud zingen vanaf de eerste tonen van Bagagedrager woordelijk mee. Twintig jaar Spinvis betekent een schatkist vol materiaal, en vanavond wordt daar gul uit geput.

De poëzie van Erik de Jong laveert tussen intiem en uitbundig. In De zevende nacht maken we kennis met God die verliefd is op Eva. Wat zei Alice ook alweer? en Lotus Europa tonen de melancholie en afkeer van schone schijn, die zo kenmerkend zijn voor Spinvis. Bij Alles is houdt het plein de adem in: een ode aan iedereen die er niet meer is, met de troostende boodschap dat alleen liefde blijft.

De band maakt Spinvis’ universum rijker dan ooit. Saartje Van Camp geeft met cello, zang en zingende zaag kleur en charisma, Lucas Oldeman begeleidt op piano en gitaar als trouwe sidekick. Merel Junge’s viool, de bas en synths van Jan Teerstra en de drums van de Goese Marcel van As brengen dynamiek en spanning. Van de intieme stilte bij het recente Zonder naam, over een gevallen soldaat, tot de uitbundige apotheose van Kindje van God – de band beweegt moeiteloos mee.

Met Kom terug klinkt een levensmotto dat je wilt omarmen: “lach hard, duik diep, kom terug.” Daarna volgt nog een toegift, uiteraard. Het wordt losgaan en springen met Ik wil alleen maar zwemmen, vanavond zelfs deels in het Duits. We hebben nog twee minuten, dan is het elf uur. Oostende dan toch nog, in een speciale versie. “En de band speelt door, heel de nacht, voor altijd, in dit licht, alleen dit licht, dit licht is echt.”

Fans verdringen zich daarna met lp’s, t-shirts en stiften om hun held te ontmoeten. De Abdij Zomeravonden zijn begonnen, en de lat ligt meteen torenhoog.