Muziek verbindt, zelfs als er donkere wolken boven Middelburg hangen. Vrijdagavond staat het Abdijplein in het teken van dampende soul en rock-’n-roll, met Smelly Kitchen en Marlon Pichel. Een spatje regen? Dat dans je gewoon weg.

Het is nog maar net droog als Smelly Kitchen het plein vult met de instrumentale opener Booster!. De vijf blazers geven meteen een flinke dosis energie, terwijl de saxofoonsolo’s de toon zetten voor een feestelijke avond. “Put your hands up,” roept zanger Boaz Brom, en ja hoor: de handen gaan omhoog.

De band mixt oud werk met gloednieuwe nummers – er komt een album aan – en speelt met een aanstekelijk enthousiasme. Boaz springt en danst, terwijl hij een boodschap van liefde en verbinding brengt. “Wij zijn maar een eenvoudig bandje, maar we willen pure liefde brengen in de vorm van muziek,” vertelt hij.

Het publiek gaat mee in die vibe, vooral tijdens Loveability en het funky Never Get Enough, waarin Hammondorgel, bas en blazers elkaar uitdagen. Met 2B Connected gaat de band nog een stap verder: een spoken word-manifest over verbinding, liefde en samenzijn. Het plein klapt, zingt en voelt zich één.

Smelly Kitchen houdt de spanning vast met nummers als Soulchild en Four Funky Flavours. Ritmeversnellingen, blazers die elkaar opzwepen en een groove die steeds intenser wordt. Tussendoor is er ruimte voor humor: Boaz kondigt de onmisbare Smelly Kitchen-retrokeukenschorten aan als merch. De set eindigt met Knock Me Down, inclusief voorstelrondje en de belofte volgend jaar graag terug te keren.

Marlon Pichel: soul met een randje rock

Na de pauze is het de beurt aan Marlon Pichel, aangekondigd als “The upcoming King of Rock and Roll.” Samen met zijn negenkoppige band – blazers, gitaristen, toetsenist en hijzelf achter de drums – trapt hij af met Took You to the Movies. Het publiek wordt meteen weggeblazen: dit is soul van de bovenste plank.

Pichel en zijn band spelen al tweeënhalf jaar samen en dat merk je. Ze voelen aan als een hechte familie. Zijn debuutalbum Good Ol’ Loving (2023) vormt de basis van de set, met een sound die doet denken aan Otis Redding en Wilson Pickett, maar met een moderne twist. Cha Cha Cha is onweerstaanbaar catchy, Please Please Please een ode aan de soullegendes met een weergaloze gitaarsolo van Marc Jansen.

Ook de veelzijdigheid van toetsenist Stan de Kwaadsteniet valt op: hij speelt, zingt en steelt de show in I Wanna Boogie. Het publiek danst fanatiek mee, druppels regen of niet. Nieuwe nummers krijgen alvast een podium, waaronder het frisse Crazy Daisy en een nog titelloos rock-’n-rollidee dat nieuwsgierig maakt naar wat komen gaat.

Verrassing uit Zeeland

Het absolute hoogtepunt komt aan het eind, wanneer Danny Vera onverwacht het podium op stapt. Samen met de band brengt hij Great Balls of Fire van Jerry Lee Lewis– een explosief duet waarin de vonken er vanaf vliegen. Niet toevallig: via Vera’s initiatief Pressure Makes Diamonds krijgt Pichel steun voor zijn volgende album.

Met Feeling Alright wordt het Abdijplein in één grote groove gedompeld. Terwijl de regen eindelijk doorzet, geeft de band nog een laatste spetterende toegift. Het publiek gaat vrolijk de nacht in, opgeladen met energie en verbonden door muziek.

Smelly Kitchen

Marlon Pichel

Marlon Pichel

Marlon Pichel