Ooit stonden ze met Pink Floyd en Led Zeppelin op het podium, nu spelen ze in de Zeelandhallen. 27 november was het zover: in een uitverkochte loods, met The New Shining in het voorprogramma, speelde Golden Earring eindelijk weer een show in Zeeland. En de jongens hadden er zin in.
Deze Rotterdamse hardrockers hadden de eer het podium te openen, maar ze werden totaal niet met open armen begroet. Het publiek had nauwelijks door dat ze opkwamen en reageerde lauwtjes op het eerste nummer. De kopman, genaamd Nax, nam maar een flinke teug van zijn fles Jagermeister om zichzelf moed in te drinken.
Jammer genoeg bleef het publiek muisstil, ze waren duidelijk alleen voor de Earringsgekomen. Ook de opmerking ‘dit nummer is gemaakt voor alle klootzakken die rondlopen op deze aarde’ was niet echt besteed aan het 50+ publiek. Een duidelijk geval van ‘wrong band, wrong crowd’.
Toch gaven Nax en zijn mannen een meer dan degelijk optreden, met een strak gespeelde eigen nummeren een zeer pakkende cover van The Cult. Ze zijn niet voor niets ‘serious talent’ bij Giel Beelen en bereikten ook niet zomaar de top-10 notering in de Amerikaanse Alternative charts. ‘Zijn jullie wakker Goes’ was een typerende opmerking van Nax over het optreden. Zonde, er zat meer in.
Toen was het de beurt aan de succesvolste Nederlandse band ooit, om in de oerlelijke, uitverkochte Zeelandhallen het publiek tot leven te brengen. De opkomst van de bandleden bracht in ieder geval al meer leven in de brouwerij dan het hele voorprogramma. Ze openen met twee nieuwe nummers, die nog niet bekend zijn bij het publiek, te zien aan de verbaasde hoofden overal om ons heen. Dit realiseert Barry Hay zich ook: ‘Oké, vanaf nu spelen we alleen nog maar bekende nummers’.
Dit werkt betoverend op het publiek, dat luidkeels meezingt met de hits Another 45 Miles en Twilight Zone. Barry heeft er vanavond ook zin in, dansend, springend en swingend beheerst hij het podium, gekleed in zwarte skinny jeans en met een dikke vetkuif. Barry is nog steeds een echte rock ’n roller, in hart en nieren.
Vervolgens speelt Earring The Devil Made Me Do It, waarbij Barry gepast schreeuwt: ‘Ik ben zo geil als een Mexicaanse hoer’. Voor verbazing is geen tijd, want ze vliegen meteen naar het volgende nummer Goin To The Run, wat een heus volksfeest veroorzaakt. Overal in de zaal ontstaan schuifelende koppeltjes, die duidelijk terugdenken aan hun jeugd en hun eerste liefde. Ook gitarist George Kooymans speelt meerdere schitterende solo’s, waarbij wel blijkt dat hij nog steeds een van de beste gitaristen in Nederland is. Hierna is het de beurt aan Rinus Gerritsen, ooit gevraagd door Jimi Hendrix voor zijn band, maar nu speelt hij een psychedelisch solo op een dubbelhals gitaar die een beetje moet denken aan Pink Floyd in zijn verstrooide tijd. Dit slaat niet echt aan bij het publiek, vooral om niet duidelijk is wat Rinus zelf speelt en wat er van het bandje komt.
De eer is aan Radar Love om het officiële programma af te sluiten. Duidelijk een publiekslieveling en daar maakt Golden Earring gebruik van. Ze rekken het nummer tot bijna 15 minuten, met als hoogtepunt een drumsolo van Cesar Zuiderwijk waarbij de stokjes in het publiek eindigen. Uiteraard is er ook een encore, die bestaat uit de enthousiast meegezongen hitjes Long Blond Animal en Holy Holy Life.
Al met al heeft de ervaring en het geniale spel van Golden Earring toch nog voor een Zeeuws volksfeestje gezorgd, waarbij een aantal zelfs een klein dansje waagde. Een geslaagde avond, maar dat kan eigenlijk niet anders bij Golden Earring.