Een schitterende locatie bij de Hulsterse wallen, zomers weer, een mooie line-up met o.a. Absynthe Minded, Customs, Drive Like Maria, Moke en Dr. Lektroluv én… uitverkocht! Alles zat afgelopen weekend mee voor Vestrock. 3VOOR12/Zeeland was erbij om uitgebreid verslag te doen van deze succesvolle eerste editie.

Bluem
Rock meets punk

Voor de heren van Bluem is dit een thuiswedstrijd. Bluem is de band die het festival officieel mag openen. De band komt oorspronkelijk uit Hulst en speelt derhalve een thuiswedstrijd. Dit is goed te merken aan het publiek dat zich zo vroeg in de middag al voor het hoofdpodium verzameld heeft om het viertal aan te moedigen.

Plus
De groep zet een gedegen set neer en heeft een prima podiumgeluid te pakken. De vier laten horen dat Hulst trots mag zijn op deze formatie. Ondanks dat het merendeel van de band niet meer in hun thuisstad woont.

Min
Bluem is nog een onbekende naam, zelfs lokaal. Er zal nog veel moeten worden gedaan aan promotie van de band Bluem. (GK)

 

Lola Kite
Pop meets electro

Lola Kite bestaat uit zanger Keez Groenteman, Bram Vervaet (eveneens gitarist bij Bluem) en Jasper Verhulst (ook bassist bij Moss) . Ze zijn bezig aan een goed jaar. In januari was de band het hoogtepunt van Noorderslag en ze hebben een debuutalbum bij Excelsior klaarliggen. Ze brengen dansbare, licht psychedelische synthpop en zijn klaar om door te breken bij het grotere publiek.

Plus
Gitarist Bram Vervaet stond een half uurtje eerder ook al op het podium met zijn andere band Bluem, maar daar is niets van te merken, hij speelt net zo energiek verder. De combi van toetsen, samples, percussie en gitaren zorgt voor een aanstekelijke sound. Er wordt dan ook al lekker meegedanst in de vroege middag.

Min
Het duurt even voordat zowel de band als het publiek warm gelopen zijn, maar na een paar nummers heeft de band zijn vorm te pakken en staan ze vrolijk en enthousiast te spelen voor het even enthousiaste publiek. (JS)

Absynthe Minded
Folkpop meets jazz

In thuisland België is Absynthe Minded populairder dan ooit: het laatste album werd platina en tijdens hun meest recente clubtour stonden ze vrijwel overal voor uitverkochte zalen. Ook in Nederland timmeren de Gentenaren stevig aan de weg en mag de band met recht één van de headliners van Vestrock genoemd worden.

Plus
De sfeervolle muziek van Absynthe Minded komt eigenlijk het best tot zijn recht rond middernacht in een rokerig zaaltje. Toch staan ze hier op Vestrock al vroeg op de affiche: na verdere inspectie blijkt dat de avond is al gereserveerd voor een optreden elders. Na een flink aantal nummers van dat platina album haalt Absynthe Minded nog wat oudere nummers uit de kast. Een wat stevigere set zorgt ervoor dat het optreden ondanks de felle middagzon goed uit de verf komt. 

Min
“Schoon volk laat op zich wachten”, zo weet ook presentatrice Sofie Engelen. En ja, die soundcheck duurde wel héél erg lang, en dan nog viel halverwege de set een keer het geluid uit. Maar vooruit, deze publiekslievelingen komen er wel mee weg. En hoewel Absynthe Minded bij deze heeft bewezen de middag ook goed aan te kunnen, zou een optreden wat later op de avond nog sfeervoller zijn. (NV)

Silence is Sexy
Postrock meets new wave

Silence is Sexy tapt uit het alomtegenwoordige Joy Division/Interpol/Editors-vaatje. Breed geluid, grootste gebaren en dit allemaal in combinatie met een soms politiek tintje. Zo schreef Silence is Sexy onlangs nog een protestsong over Geert Wilders.

Plus
Op zich is Silence is Sexy een sympathieke band: ze geven hun muziek weg via torrentwebsites en zijn fervent tegen het omstreden downloadverbod. Op het Vestrockpodium doen ze hard hun best om het Hulsterse publiek voor zich te winnen. Aan het einde van de show gaat er zelf nog een gitaar het publiek in waarmee zij zich wel raad weten.

Min
Sexy wordt het nergens. Hoewel een band als Customs ruwweg dezelfde invloeden kent, is het resultaat bij hen een stuk interessanter. Silence is Sexy heeft een gebrek aan pakkende, catchy nummers. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn, maar op een festival als dit is het niet genoeg om het publiek te kunnen boeien. (NV)

Freaky Age
The Strokes meets The Kooks

Freaky Age zijn eigenlijk een stelletje snotneuzen dat maar mooi de hele Belgische muziekscene ingepakt heeft. Wellicht doet de bandnaam niet bij iedereen een belletje rinkelen, maar ieder die wel eens Studio Brussel luistert zal waarschijnlijk wel één van hun singles kennen. Dit jaar verscheen hun tweede album Living In Particular Ways, wat ze in Londen opnamen.

Plus
De jonge honden hebben in de paar jaar dat ze bestaan een erg sterk repertoire opgebouwd met nummers die ze haast achteloos over het publiek uitstrooien. Zanger Lenny Crabbe (18) heeft ondanks zijn leeftijd een diepe, volle stem die niet verraadt dat we hier met een haast minderjarige band te maken hebben. Als afsluiter speelt Freaky Age Pinball Wizard, een ietwat overbodige cover van The Who.

Min
Originaliteit en innovatie zijn niet direct termen die in je opkomen wanneer je de muziek van Freaky Age hoort. Tijdens de soundcheck zingt Crabbe al een aantal regels van een Strokes-nummer en het is wel duidelijk dat de band in deze hoek de mosterd haalt. Toch weet Freaky Age er wel voldoende eigen smoel aan te geven en is er genoeg variatie tussen de nummers door dat het optreden blijft boeien. (NV)

Waxdolls
Punk meets electro

Waxdolls bestaat uit het Gentse duo Lieven Dermul en Wim Slabbinck. Hun debuutalbum ‘High Speed Killer Ride’ bevat een mix van punky electrobeats met analoge synths en ironische, seksueel getinte teksten. Ze stonden o.a. al op Pukkelpop, Dour Festival, 5 Days Off Amsterdam en 10 Days Off Gent.

Plus
Van begin af aan zit het punktempo er goed in bij het duo en wordt de set vlot afgewerkt. De elektrische gitaar riffs en electrobeats vullen elkaar goed aan waarbij stilstaan onmogelijk is. Het is lekker druk voor het podium en er wordt uitbundig gedanst.

Min
Na een paar nummers gehoord te hebben, komt het nogal eentonig over. Er is niet één nummer te noemen dat eruit schiet. Waxdolls zet geen slechte performance neer, maar helaas is het wel allemaal een beetje van hetzelfde. (JS)

Customs
Interpol meets Editors

 De viermansformatie Customs uit het Belgische Leuven brengt postpunk/indierock à la Interpol en Editors, maar wel op een geheel eigen wijze. De single ‘Rex’ van hun debuutalbum ‘Enter The Characters’ eindigde op 1 in de StuBru Eindafrekening 2009 en inmiddels hebben ze ook hits gescoord met de nummers ‘Matador’ en ‘Justine’.

Plus
Ook live komt deze band goed tot zijn recht. De standvaste, heldere stem van zanger Kristof en een strak, spelende set zijn hier het bewijs van. Tijdens de bekende nummers ‘Rex’ en ‘Justine’ wordt er volop meegezongen en ook tijdens de minder bekende nummers geniet het publiek zichtbaar van deze band. Het wordt tijd voor een volgend album.

Min
De band kiest als afsluiter ‘Transmission’, een cover van de Engelse band Joy Division. Op zich een uitstekend, gespeelde cover, maar een band van dit formaat heeft zo’n cover niet nodig om mee af te sluiten. Ze hadden er misschien beter aan gedaan om de cover ergens midden in hun set te spelen en af te sluiten met één van hun eigen hits. (JS)

Drive Like Maria
Queens of the Stone Age meets Led Zeppelin

Drive Like Maria staat garant voor een stevig portie rauwe rock. Begin 2009 kwam hun debuutalbum ‘Elmwood’ uit en sindsdien stormen ze de poppodia en festivals in binnen- en buitenland plat. Na het winnen van de global battle of the bands tourden ze vorig jaar zelfs door de USA en deelden het podium met bands als AC/DC en ZZ TOP.

Plus
De bandleden gaan er van begin tot eind voor de volle 100% plankgas tegenaan. Zanger Bjorn begint achter de drums en verruilt na een paar nummers de drums voor een gitaar en komt vooraan op het podium verder rocken. Een vierde bandlid neemt plaats achter de drums. Leadgitarist is de stoere rock chick Nitzan die de ene na de andere vette gitaar riff laat horen. De groovy sound van bassist Robin mag zeker niet ongenoemd blijven. Met z’n allen zorgen ze dat deze rockmachine goed geolied, soepel maar hard doordendert.

Min
Er is weinig negatiefs op te merken aan deze vuige rock show. Het enige minpuntje is misschien dat de band tot nu toe nog geen echte hit heeft gescoord, maar dat ligt niet aan de band. Het nummer ‘I’m On A Train’ doet het live telkens weer goed, zo ook vanavond. Hierbij een oproep aan alle radiozenders om dit nummer plat te draaien, zodat heel Nederland deze rockband leert kennen! (JS)

Moke
Britpop meets stadionrock

Moke, je zou bijna zeggen wie kent ze niet. De Amsterdammers winnen nog altijd aan populariteit en hebben een handvol hits achter hun naam. Pinkpop deden ze met het Metropool orkest maar dat past in Hulst niet op de bühne. Toch is de band niet ‘te groot’ voor Vestrock en sluiten ze als laatste gitaarband het festival waardig af. ‘Switch’, ‘Here Comes The Summer’ en ‘Last Change’ worden voluit meegezongen. en de handjes gaan meer dan eens terecht op elkaar.  

Plus
De band wil echt laten horen dat ze goed zijn. En dat is sympathiek. Er lijkt geen sprake van een haastklus of tussendoortje. De Noord-Hollanders vinden Hulst leuk en geven alles. Zelfs de plastic kip die hun toegeworpen wordt, wordt keurig teruggegeven.

Min
De wel erg overdreven manager vlak voor het optreden. (GK

 

Dr. Lektroluv
Electro meets techno

Afsluiter van Vestrock is niemand minder dan Dr. Lektroluv. De man met het groene masker en nette pak draait door heel Europa zijn plaatjes. Hij stond onder meer op Rock Werchter, Pinkpop, I love Techno, Laundry Day en vandaag dus op Vestrock.

Zodra Dr. Lektroluv het podium oploopt, wordt hij met groot gejuich welkom geheten. Bij het horen van de eerste electro beats barst de menigte los. De groene dokter wisselt zijn old school electro af met een wat meer funky techno set. Het publiek staat van voor tot achter op het veld te dansen en geniet zichtbaar met volle teugen.

Met deze electro dance sensatie komt een einde aan een geslaagde 1e editie van Vestrock. We kijken nu al uit naar de 2e editie!