Sofia baseert haar liedjes op de natuur en het is haar grote hobby deltavliegen die haar helpt om aan inspiratie te komen. En zo neemt ze niet alleen zichzelf, maar ook het publiek mee om alles van bovenaf te laten zien en gaat ze in een vogelperspectief door haar liedjes heen; beschouwend, verwonderend en met een wijdse blik.

Door de set heen vertelt ze de achterliggende gedachten of situaties die haar tot dat nummer hebben gebracht. Dat brengt ze met verve: er zitten ongeveer twintig mensen in de ‘woonkamer’ die allemaal aan haar lippen hangen. Ze zet zichzelf vooral neer als gewoon een doodnormale vrouw uit Wageningen die haar dromen en passies in de muziek achterna is gegaan. Ze blijft dicht bij haarzelf en lijkt zich bijna niet te laten meeslepen met de onnodige hectiek in de wereld.

Nummers die voorbijkomen zijn onder andere 'Sing Each Other To Sleep' - waarvan ze de opbrengsten doneert aan Alzheimer Nederland -, 'Till It's Over', bekend van haar auditie voor de Beste Singer Songwriter van Nederland, haar debuutsingle 'I See You', en zelfs nog wat nummers die ze nog nooit voor publiek heeft voorgedragen.

 

De kers op de taart is het liedje 'Ghosts' waar ze tevens mee afsluit. "Vers van de pers", zoals ze zelf zegt. En dat vindt ze wel een 'beetje eng', biecht ze op. Een angst die nergens voor nodig is, want het publiek is diep onder de indruk en waardeert haar vertrouwen. Een optreden waarbij woorden ontroeren en noten doordringen als windbriesjes. Kippenvelwaardig op de goede manier.