Canadese band rond de man met de Nederlandse naam: Tony Dekker. De formatie heeft haar invloeden nooit onder banken en stoelen gestoken, dat is een dwarsdoorsnede van een paar decennia folk en aanverwante stijlen met klinkende namen als Nick Drake, Will Oldham, Gram Parsons etc. Hier in de Muzentuin in een klassieke folkbezetting: versterking in de vorm van viool, contrabas en een gitarist die zo nu en dan de banjo beroert.

Maar allejezus, wat is de gezapigheid hier troef. Dat vanaf het begin een onherroepelijk Mumford And Sons-gevoel wordt opgeroepen, daar doe je alleen fans van die band een plezier mee, maar het is amper voor te stellen dat je gemiddeld Incubate-publiek hier warm voor loopt. Serieus; er zijn Serious Talent-bands in het verleden geweest met een soortgelijke gezapige sound die hier in de Muzentuin onmiddelijk verdampt in het luchtledige. Alleen nummers van oude albums zoals 'Moving Pictures, Silent Films' zijn een testament van de verstilde pracht die Great Lake Swimmers in het verleden kenmerkte.

Halverwege moeten we van Dekker klappen voor gitarist Erik Arnesen die de banjo er weer bijpakt. Hadden we niet moeten doen, want het grootste risico van instrumenten buiten manifesteert zich hier: het instrument is volledig onstemd en strijkt volledig in tegen de rest van de band. Arnesen pakt een moment stilte om de banjo goed te stemmen, net op tijd.