Die zwarte kleding, is dat een bewuste keuze? Zo voor een zwart gordijn en zonder enige vorm van lichtshow zou zelfs Kraftwerk de performance waarschijnlijk nogal statisch noemen. Er gebeurt werkelijk niets op de bühne, behalve dan dat Void en Gurnsey af en toe aan hun modulars frunniken, of op de 'setlist' kijken.

Langzaamaan brengt Factory Floor een minderheid van de zaal wel in beweging, maar echt vol overtuiging gaat het allemaal niet. Void en Gurnsey sturen de Studiozaal zo enorm de diepte in met minimalistische industrial techno, dat een hoop bezoekers er weinig mee lijken te kunnen, murw gebeukt door de onverhulde EBM-beats. En het gedeelte dat dat wel kan, wordt na ruim een halfuur volledig uit zijn ritme gehaald, doordat Factory Floor de set ruim een minuut stillegt.

Met het bpm continu op plusminus 130, dezelfde minimalistische drumbeats en nagenoeg dezelfde bas, zit er weinig tot geen dynamiek in de set. Zo diep gaan lukt misschien in een set van een paar uur in Berghain, maar als je slechts een krap uur hebt in een theaterzaal in Tilburg, moet je meer dan dit bieden. Factory Floor doet daarmee Incubate, maar ook zichzelf enorm tekort. Het repertoire van de Britten rijkt zo enorm veel verder dan dit karige samenraapsel, dat weliswaar door kan voor een degelijke technoset, maar in geen honderd jaar raakt aan het Factory Floor waar je vooraf op hoopt. Niet alleen ontbreekt het live-element, ook voelt deze Factory Floor-set vooral lui en gemakzuchtig aan. Geen moment wordt de Studiozaal op de karakteristieke industrialmanier naar de strot gevlogen. Wat een laffe, inwisselbare set. Bah.