Natte foto’s, backline-gedoe en flirten op de radio

Part 6: The Jacks DNA on Tour Ireland 2013

Rob van Kaam ,

Na de daverende show van woensdagavond staat ons een bomvolle donderdag te wachten. The Jacks zijn gevraagd om nog een show in Sweeney’s Bar te geven. Dat geeft wel aan dat de muziek hier gewaardeerd wordt. Maar eerst nog even wijze lessen geven en op de foto.

Donderdagochtend staat er weer een bezoek aan The Ballyfermot College of Further Education op onze to-do-list. Ditmaal niet voor een optreden, maar om een les van Pete Holidai bij te wonen. The Jacks dienen als voorbeeld voor de studenten over hoe je 'het band-zijn' moet aanpakken. We zijn er veel te vroeg en proberen ons te vermaken met van alles en nog wat. Een kijkje in de schoolstudio, nog maar een bak koffie, een lichaamstekening door Joost, veel te grote gitaren,  dat soort zaken. In het klaslokaal worden The Jacks geïntroduceerd door Pete en vertellen ze het een en ander. In een notendop: werk hard en serieus, wees je bewust van de mogelijkheden op internet en doe alles wat je doet met tweehonderd procent overtuiging. Succes met je carrière!

Belabberd groepsgevoel
Ondanks dat het nog steeds onophoudelijk regent gaat vandaag de fotoshoot wel door. Tara en Ciara staan met een fotografe te wachten in Temple Bar, eigenlijk de tofste wijk van Dublin. Op redelijk ludieke en ontspannen manier bezoeken we verschillende plekken in de wijk en The Jacks worden ruim 150 keer op de gevoelige plaat vastgelegd. Iedereen is tot op het moment van vandaag benieuwd naar het resultaat. Als we teruglopen naar de bus duiken we even een apotheek in, want iedereen is een beetje aan het kuchen. De hele tijd samen in een busje en een huisje zitten blijkt toch aanstekelijk te werken. Hoe dichter we bij de bus komen, hoe onduidelijker het wordt waar we ‘m precies geparkeerd hebben. Na een paar weloverwogen en een paar puur-op-de-gok afslagen zien we onze rode vriend gelukkig staan. Jeej.

Oh shit!
's Avonds spelen we weer in Sweeney's Bar, waar we gisteren ook stonden. Het voordeel van weten in wat voor kroeg je terecht komt is dat je veel makkelijker je ding kan doen. Dat doen we dan ook, totdat we er achter komen dat de pedaltrain van Estelle niet bij de spullen zit. Bob en Estelle racen terug naar het huisje, geen pedaltrain. Shit. Wat nu? Zoeken in de bar. Gelukkig staat ie verstopt achter een gordijn in het hoekje waar we gisteren onze spullen moesten stashen. Ook dat is een voordeel van op dezelfde plek spelen. We lachen beschaamd om onze domheid.

Tijdens het vrijhouden van een parkeerplaats zijn Marcia en Rob nog getuige van een flippende zwerver. Onder luid geschreeuw gooit hij biervaten en kliko's door de straat. Omstanders reageren daar nogal hardhandig op, zo zien we opeens een hele andere kant van Ierland. Tja. Als we weer binnen zijn, is het meteen stiekem lachen geblazen. De geluidsman van de dag er voor was meer dan gigantisch, die van vandaag ontzettend ieniemienie. Beste duo ooit! Er was ons verteld dat het op donderdag altijd stampend druk is, dat valt vandaag alleen een beetje tegen. En de bands voor ons zijn ook niet echt…uhm…goed? Met lede ogen zien we de boel steeds verder leeglopen. Maar als The Jacks beginnen duikt er toch ineens een aardige groep mensen op, met ook nog eens een heleboel fanatieke dansers. Gelukkig maar. Er blijkt achteraf een recensent aanwezig te zijn van Twenty1Zero Media, wat de beste man er van vond kun je hier teruglezen.

On air en een rustige show
Op vrijdag knallen we ruim tweehonderd kilometer in oostelijke richting naar Galway. Daar belanden we op een universiteitsterrein waar Harry Potter van onder de indruk zou zijn. Wow, ongelooflijk mooi. We zijn hier echter niet voor de gebouwen, maar voor Flirt FM, Galway's studentenzender. Iedereen propt zich zo goed en zo kwaad als het kan in de kleine studio en The Jacks spelen een paar akoestische nummers. Het interview door Rory Bowens en de opnames van Excited, Stars Are Forever en Go staan voor de liefhebber online. In de riante studentbar drinken we achteraf nog een pint en eten we kick ass pizza. Helaas moeten we weer terug naar Dublin, want Galway lijkt iedereen wel een toffe plek om langer te blijven.

Ondertussen is het al weer zaterdag, time flies when you're having fun. De place to be is Fibbers on the Quays. Aangezien we weer tussen een flinke line-up van verschillende bands staan besluiten we zonder backline te vertrekken. Dat blijkt helaas een verkeerde gok te zijn, want de bar heeft veel te weinig spullen. Maar goed dat het huisje in de buurt is, dus dat probleem is snel verholpen. De bar ligt helaas nogal aan de rand van het uitgaansgebied van Dublin en dat is te merken aan de hoeveelheid bezoekers. Het blijft heel de avond jammerlijk rustig. Ach ja, kan gebeuren. Iedereen vermaakt zich verder prima met de aanwezige en ketsbezopen Ieren, terwijl Bob geconfronteerd wordt met z'n knoflookallergie. Gelukkig is er morgen nog een laatste kans om keihard van ons te laten horen.

The Jacks in Ierland