De dag start rustig. Alle spullen krijgen een plek in het huisje en een paar mensen maken een wandeling in de heuvels. Meteen hebben we een bak vol kikkerdril als huisdier. Rond 16.00 uur vertrekken we richting Mullingar, dat je voor de juiste uitspraak mompelt terwijl je met je wangen schudt.

Welkom in The Midlands
Het is een ontspannen ritje, tot we bij het centrum van het stadje aankomen. Geen idee waar we moeten zijn. Bij een tankstation wijst William de pubexpert ons de weg. “Gewoon 10 miles rechtdoor en dan is het aan de rechterkant.” Dat klinkt simpel. Twintig kilometers en ontelbaar veel heuvels beginnen we toch een beetje te twijfelen. Dan maar weer terug. Nog een poging om de kennis van de locals te gebruiken. We stoppen bij een aftands tankstationnetje met roestige pompen voor de deur. Rob gaat naar binnen en het blijkt een smoezelig schuurpubje te zijn. Twee oude baasjes laten hun pint even met rust en beginnen heel enthousiast, maar totaal onverstaanbaar, uit te leggen waar we moeten zijn. Na een keer of zes is er eindelijk iets van te maken. Heuvel op, eerste links. Door tot de T-splitsing met het huisje, weer links. Bij de splitsing met de Fox pub naar rechts en dan alsmaar rechtdoor. Daar zal de Uisneach Inn zich openbaren. Ok. William de pubexpert heeft een vreemde manier van alsmaar rechtdoor rijden.

Vol goede moed gaan we weer op pad, maar na een tijdje slaat de twijfel opnieuw toe. Het zien van de Fox pub stelt ons gerust en de Uisneach Inn blijkt uiteindelijk in the middle of Irish nowhere te staan. We worden zeer hartelijk ontvangen door Sinead en Dave die de avond organiseren. Er is een riante backstage ingericht en daar maken we kennis met ons voorprogramma ‘Sent to Mental’ en hun vrienden. Het wordt al snel heel gezellig en ons Iers/Engels verbetert met de minuut. Dave blijft, tot op het ongemakkelijke af, aan ons vragen of alles ok is. “Jazeker Dave, alles is helemaal goed. Weet je wat, doe nog maar een pint. Thanks man.” Het avondeten in de Uisneach Inn is luxer dan we ons ooit voor hadden kunnen stellen, Dani had geen beter restaurant kunnen uitkiezen voor haar verjaardagsmaal.

Chillend in de backstage horen we de verhalen van onze verse vrienden aan. Uisneach was in de Keltische tijden het middelpunt van Ierland waar de vier provincies samen kwamen. Om het aanbreken van de zomer te vieren werden op de heuveltoppen een soort huisjes van takken in brand gestoken. Dit wordt hier ieder jaar nog gevierd met Festivals of the Fires. Zo leer je nog eens wat.

Feest en mistige taferelen
En dan is het tijd voor live muziek. Sent to Mental begint aan hun set en redelijk verbaasd kijken we elkaar aan. Mooi en vrolijk is anders, maar ze geloven er zelf gelukkig helemaal in. Smaken verschillen laten we maar zeggen. Heerlijk ontspannen bouwen we de boel om voor The Jacks. Bob wordt geconfronteerd met een uitdagende PA, maar weet er uiteraard iets goeds van te maken. Dan laten The Jacks de Midlanders zien en horen wat echt rocken is. Tijdens de show beginnen steeds meer mensen op te staan om te dansen en het voorprogramma staat vol bewondering te kijken. Er wordt flink op los geswingd en de sfeer is meer dan goed. Hoppa.

Na de show volgt een overdaad aan complimenten, vele foto’s en de band wordt voor verschillende festivals uitgenodigd. We blijven nog even hangen en terwijl de avond langzaam verandert in een snoeiharde technonacht pakken we onze spullen om de Ierse duisternis in te rijden. We komen op de één of andere manier maar niet op de snelweg, maar wel op de meest kleine heuvelweggetjes. En dat terwijl alles in een steeds dichtere mist gehuld wordt, je kent de scènes wel uit B-horror films. De seriemoordenaar blijft ons gelukkig bespaard en eenmaal thuis praten we met bier en whiskey nog even na over een prachtige avond.

Spelen op een dak
Wakker worden met wentelteefjes van Bob. Een band kan het slechter treffen. Er staat een interview en kort optreden voor Balcony TV op de planning. Over een week of twee staan de opnames op hun website. Estelle doet verslag van deze intense ervaring: “Zo, eventjes naar de stad om voor Balcony TV een liedje te spelen. Weg van de paarden en de schapen, opeens midden in het geraas van het drukke verkeer in Dublin. We komen aan op de locatie, het dak van een basisschool. Samen met drie andere bands hebben we de eer om deze nieuwe opnameplek in te mogen wijden. De zon schijnt en we hebben een prachtig uitzicht over de stad. De wind is stiekem best koud, maar vol enthousiasme spelen we Excited. Interviewer Tom stelt nog wat vragen en dat was het dan weer. Kort maar krachtig.”