I.m. Ronald Herregraven

Tjeerd van Erve ,

Concerten van Motorpsycho, festivals als Roadburn en vrijwel elke plek waar de zwaardere trage tonen worden geadoreerd door grote, langharige mannen die ritueel het hoofd mee knikken op de maat van de muziek, ze zullen vanaf nu anders zijn. Op 28 maart 2013 is Ronald Herregraven in zijn eigen bed, omgeven door zijn vrouw en familie ingeslapen.

Slechts vierendertig jaar oud heeft de bassist van The Liszt na meer dan drie jaar vechten de strijd tegen kanker verloren, of beter, opgegeven. Verloren heeft hij namelijk nooit. Ondanks de energie slurpende ziekte en eveneens energie slurpende behandeling van de ziekte, was de boom grote Limburger overal. De afgelopen drie jaar waren er op gericht om nog zoveel mogelijk uit de wegtikkende tijd te trekken. Afghan Whigs in Amsterdam, Ronald ging. Motorpsycho in De Effenaar, Ronald ging en kreeg een kruk zodat hij zittend kon kijken. Het jubileum van Bidi Bookings, nauwelijks drie maanden geleden in 013, Ronald was erbij en backstage stond er een bed waar hij kon rusten. Het merg moest en zou uit het been en altijd met een even grote glimlach en emmer ironie.

Op 17 februari stond Ronald Herregraven zelf nog op de bühne, tijdens een benefietavond voor No Guts, No Glory. De laatste keer met The Liszt, de band waarmee hij samen met Robert-Jan Gruijthuijzen heeft afgeleverd; 'Coming From Doubt, Journeying To Truth' in 2006 en 'Slaves' in 2008 die beide positief werden ontvangen door de pers. En ook de ep 'These Days Are Over Now', uitgebracht op 26 maart 2013, verdient niets dan lof met vier nummers die het midden zoeken tussen de akoestische Alice In Chains, vroege Soundgarden en Motorpsycho. Bands waar Ronald Herregraven van hield. Maar meer nog hield hij van zijn vrouw en dochter en droomde hij vast van de dag dat hij zijn aankomende zoon kon vasthouden. Een dag die nu niet meer komen gaat. Onze gedachten zijn bij hen, en alle andere naasten.

Rust In Vrede, Ro. Ook wij zullen je missen.