De Amerikaanse grindgasten van Exhumed hebben we enige maanden terug al aan het werk gezien op Neurotic Deathfest, maar blijken zowaar nog steeds aanwezig op ons continent (¨like a lingering sexually transmitted disease¨, zoals de frontman het in zijn typische fraaie stijl uitdrukt). Van een herhalingsoefening is echter bepaald geen sprake, want de band speelt vandaag een speciale set van covers en zelden gespeeld eigen materiaal. Zo kan het dus gebeuren dat de bezoekers naar de achterzaal worden gelokt met 'The Hellion/Electric Eye´ van Judas Priest, om vervolgens bruut gezegend te worden 'In The Name Of Gore´. Dat de band een brede muzikale smaak heeft, blijkt verder nog uit een effectieve hoofdknik naar ouderwetse hardcore (Minor Threat en Negative Approach) en een sterke afsluitende medley waarin Slayer van twee kanten genomen wordt door Metallica – het leven valt niet altijd mee. Tussen al dit moois kunnen de liefhebbers van het lompere oude werk nog genieten van ´Necromaniac', terwijl de moderne fanaat wat 'Waxwork' om zijn oren gesmeerd krijgt. Ondanks het bescheiden podium vindt zelfs de vertrouwde vriend met de kettingzaag hierbij nog voldoende plek om zich uit te leven alvorens zich tussen het publiek te begeven. (Onze fotograaf meldt overigens dat hij vreselijk stinkt, hetgeen deze fijne performance natuurlijk alleen maar extra cachet geeft.)
Eyehategod gunt de botten in Little Devil geen rust
Exhumed geeft onconventioneel en humoristisch startsignaal
Het zou eigenlijk de avond van het legendarische D.R.I. worden, afgelopen maandag in Little Devil, maar dat feest ging wegens een hardnekkige vingerblessure uiteindelijk niet door. Niet getreurd, met Exhumed en Eyehategod kreeg het publiek wat spectaculaire vervangers voorgeschoteld, die goed bleken te zijn voor een ontaarde bijeenkomst in de beste zin des woords.
EXHUMED
EYEHATEGOD
Afgezien van het feit dat beide combo's uit hetzelfde land komen, hebben Exhumed en Eyehategod eigenlijk niet eens zo heel erg veel met elkaar gemeen, maar dat blijkt vanavond geen enkel probleem. Integendeel, de gore sludge van deze kerels uit de zuidelijke moerassen van Louisiana werkt uitermate aanstekelijk op de inmiddels uitverkochte zaal, waarbij de ietwat rommelige uitstraling van deze bende eerder stimulerend dan belemmerend werkt. Zo ontstaat er al snel stevige deining in de ruimte, waarop een benige jongeman besluit de golven te willen bevaren. Daarbij leggen hij en later ook anderen een dusdanige flexibiliteit in de ledematen aan de dag, dat lampen en andere plafondartikelen niet meer veilig zijn. Op een gegeven moment zwiert er aldus een namaakskelet door de lucht, dat door de band met veel plezier aangepakt en teruggeworpen wordt: het begin van het einde voor dit oude Little Devil attribuut. Een beetje zonde misschien, maar als je de brede grijns ziet waarmee een vaste bezoeker zich met een bot in de hand uit de drukte wurmt, kun je niet anders dan concluderen dat het de sfeer enorm bevordert. Die is sowieso zeldzaam goed, zodanig zelfs dat je gerust mag stellen dat Eyehategod met zijn rauwe combinatie van zware jaren zeventig groove en hardcore intensiteit tekent voor één van de beste optredens die Little Devil in recente tijden overspoeld hebben.