Dubioza Kolektiv biedt spetterend carnavalsalternatief

Projekt Rakija brengt de stemming er alvast in

Wouter de Waal ,

Natuurlijk, je kon je afgelopen vrijdag ook plichtmatig in een raar kostuum hijsen om je vervolgens in beste carnavalstraditie volledig te bezatten op veelal hondsberoerde muziek. Het echte feestje werd die avond echter gebouwd in de Hall of Fame, waar het Bosnische Dubioza Kolektiv in een mum van tijd talloze jongens- en meisjesvoetjes van de vloer kreeg.

PROJEKT RAKIJA

De avond trapt echter af met Projekt Rakija, de winnaar van de Dutch Balkan Blues Contest tijdens het afgelopen International Gipsy Festival. Het zal dan ook niemand verwonderen dat deze heren (plus een paar achtergrondzangeressen) inderdaad een soortement van Balkan blues spelen, meer in het bijzonder een sterk rond de vocalen van enthousiaste frontman en ‘circusdompteur’ Harm Timmermans gecentreerd, afwisselend melancholisch en energiek agglomeraat van volksliederen. Het idee voor dit project blijkt te komen uit de koker van gitarist Igor Sekulovic, die dergelijke verhalende gezangen in Bosnië met de paplepel ingegoten heeft gekregen.

Inmiddels heeft hij een heel gezelschap muzikanten om zich heen verzameld: zo zien en horen we vanavond behalve de zanger onder meer een klarinettist, een accordeonspeler en drie koperblazers, allen ondersteund door een krachtige ritmesectie. Hoewel de uitvoering van deze in de kern traditionele muziek door artiesten die merendeels niet uit de regio van herkomst stammen ongetwijfeld een tamelijk hachelijke zaak blijft, kwijten alle deelnemers zich gepassioneerd van hun taak. Het publiek, dat door Timmermans in de loop van de show steeds dichter naar het podium wordt gelokt, waardeert die inspanningen zichtbaar en roert zich tegen het einde van het optreden behoorlijk. Een aardig begin van deze feestbijeenkomst.

DUBIOZA KOLEKTIV

De uitstekend gevulde zaal begint echter pas echt te kolken bij het aantreden van het Dubioza Kolektiv, waarvan de leden als ware het een voetbalteam in zwart en geel gehuld de planken onveilig maken. Een dik half jaar geleden ging men al goed tekeer op Festival Mundial, maar dat is eigenlijk nog slechts kinderspel vergeleken bij deze dampende clubshow van de heren. Traditioneel kun je de muziek van deze Bosnische mannen met de beste wil van de wereld niet noemen, overtuigend is hun vlammende mix van ska, reggae, hiphop, rock en Balkan beats echter zeker wel. Wat wil je ook met maar liefst twee razende stuiterballen annex vocalisten aan kop van een prima op elkaar ingespeelde, vliegensvlug manoeuvrerende band?

Een belangrijke aanvullende succesfactor is zonder twijfel de aanwezigheid van talloze volksgenoten in de zaal, waarvan de trots en de blijdschap afstraalt en die bovendien veel beter dan de andere aanwezigen in staat zijn om de vaak sociaal geëngageerde teksten (bijvoorbeeld over corruptie in het Bosnische staats- en politieapparaat) te verstaan en mee te blèren. Hoezeer deze kwaliteit van pas komt, blijkt eens te meer als het publiek aan het slot van de performance door de beide frontmannen in tweeën wordt gedeeld en iedere helft aangemoedigd wordt een stuk tekst te scanderen. Alhoewel, tegen die tijd voelt niemand zich meer geremd wat voor hem of haar nauwelijks begrijpelijke syllaben uit te stoten. Buiten mag iedereen zich dan gek voordoen, de ware gekte heeft iedereen deze avond in Hall of Fame kunnen meemaken.