The Mad Trist krijgt 013 niet los ondanks catchy stonerrock

Orange Maplewood warmt publiek op met lekkere portie grungerock

Stefan Braun ,

De Maastrichtse band ‘The Mad Trist’ speelde op zaterdagavond in 013. In een half uitverkochte Stage01 had de band, die al eerder te zien was bij De Wereld Draait Door, toch moeite het tamme publiek los te laten gaan op de heftige stonerrock.

Orange Maplewood

Grungerockband Orange Maplewood had de taak om het publiek eens goed wakker te schudden. Een lekker hoog tempo en vette solo’s, dat was de insteek van de band uit de Achterhoek.
Met een zuivere leadzanger/gitarist, een steady drummer en een bassist, die van een afstandje toch wel wat weg had van Ben Affleck in de film Argo, zette Orange Maplewood een aardige show neer. Het gezamenlijk zingen van gitarist Jordy Sanger en bassist Gerben Bielderman mag toch wel super genoemd worden, al was een overslaande stem bij de bassist ook regelmatig aanwezig.
 
Er mag wel vastgesteld worden dat, ondanks een laag aantal toeschouwers- tussen de 40 en 50-, de band een goed optreden heeft laten zien met veel pit en goede muziek. De technicus had het in ieder geval erg naar zijn zin, want hij was zo enthousiast aan het headbangen dat zijn hoofd bijna linea recta richting de band had kunnen schieten.

The Mad Trist

Terwijl de band zich aan het voorbereiden was, vormde zich een grotere groep mensen vooraan. Met een hoop rook en felle lichtflitsen zorgde The Mad Trist voor een spetterende opening. De bandleden kwamen een beetje brak over, maar dat ging niet ten koste van de muziek. Opvallend was de opstelling van de band. Waar vaak de drummer achteraan is geplaatst stond deze tijdens de show helemaal rechts. Dit kwam de muziek wel degelijk ten goede.
 
‘Animals & Acrobats’ Dit is het album wat gepresenteerd werd door de band. Soepele rifjes, een vette bass en constante drum. Een degelijke vergelijking met the Queens of the Stone Age kan toch wel gedaan worden.
Zanger Arthur von Berg zong met een heldere stem terwijl hij aangevuld werd door gitarist Jan Franzen.
Toch was de band uit Maastricht niet van hun plaats te krijgen. De band sprak tussen de liedjes door ook met het publiek om ze wat enthousiaster te krijgen. Het afwachtende publiek ging pas wat meer bewegen bij hun bekendste liedje ‘Pay the Piper’ wat als een na laatste werd gespeeld. De band sloot af met een eigen geschreven nummer ‘Silver Lines’.

De vette muziek en goede uitvoering waren niet genoeg voor de 50 tot 60 kritische mensen die een kaartje hadden gekocht voor The Mad Trist. Toch zullen we nog veel van deze band gaan horen in de toekomst.