Dat thrash de laatste tijd behoorlijk in de lift zit, bleek de voorbije zomer nog op deze zelfde plek bij het succesvolle concert van Warbringer. Vanavond is er echter ruimte genoeg in de achterzaal van de Devil, iets wat ongetwijfeld mede te maken heeft met het drukbezochte optreden van W.A.S.P. de dag hiervoor in 013. Daarnaast zal het ook niet helpen dat de weinig bekende groep uit Texas (waarvan de leden al geruime tijd in de metal scene actief zijn) zich expliciet afzet tegen de nieuwe generatie thrash, waardoor jonger publiek zich niet bepaald geroepen zal voelen langs te komen. Hoe het verder ook zij, de vertrouwd ogende langharige bende moet het vandaag doen met een select groepje oudere liefhebbers.

Het contrast met de zojuist afgeronde tour met Philip Anselmo en consorten moet groot zijn, zeker als de aan een kettingstandaard bevestigde microfoon van de zanger het direct bij het eerste nummer af laat weten. Dat probleem wordt echter vlot hersteld, waarna de veteranen overtuigend van start gaan met een portie nietsontziend geraas, dat weliswaar niets nieuws onder de zon biedt, maar vakkundig over de aanwezigen wordt uitgerold. Die reageren heel welwillend op het agressieve gedonder van de ritmesectie en de bliksemsnelle loopjes van de ouderwets in leer en spikes gestoken sologitarist, zodanig zelfs dat de groep ondanks de buitengewoon beperkte opkomst uiteindelijk besluit tot enkele toegiften, om vervolgens meteen van het podium te springen en met de bezoekers mee te haarzwieren. Het eerste Europese optreden zonder steun van Anselmo (op wiens label deze mannen trouwens ook zitten, en die bovendien volgend jaar een split met hen uitbrengt) zal de band niet zijn meegevallen, maar komt zo toch nog tot een bevredigend besluit.