Het is vol, haast knus in de zaal, als de band onder leiding van Blaudzun het donkere met rook gevulde podium betreedt. De set begint sterk en de band laat direct zien dat ze goed op elkaar ingespeeld is. Kleine liedjes die groots eindigen, zijn tekenend voor de band. Met akoestische en elektrische gitaar, viool, accordeon, trompet, keyboard, percussie en het typische stemgeluid van Blaudzun himself zorgt de band meerdere malen voor een collectief kippenvelmoment deze avond.
Huiskamergevoel bij Blaudzun in een uitverkocht 013
Pratende Sigmond laat niemand in zijn trance komen
Blaudzun zijn ster is al een tijdje rijzende, met een bijna geheel uitverkochte clubtour als gevolg. Zondagavond speelde hij met zijn zeskoppige band voor een al maanden op voorhand uitverkochte Kleine Zaal van 013.
Tussen de nummers door praat en grapt Johannes Sigmond, de echte naam van de man met het ravenzwarte haar en de grote bril, ontspannen met het publiek. Op het podium liggen twee Perzische tapijtjes die het huiskamersfeertje nog wat verhogen. En hé, ook het vermelden waard is dat de trompettist op zijn blote voeten over het podium hopt. Het is allemaal zo ontspannen dat als je niet teveel om je heenkijkt je het idee krijgt dat Blaudzun een intieme sessie speelt voor bekenden in zijn huiskamer. En daar zit ook gelijk het enige zwakke puntje van deze avond. Soms zou het beter zijn om minder te praten en het publiek meer toe te laten in hun trance weg te laten zakken. Nu wordt de betovering na elke liedje doorbroken, de magie zou net iets groter zijn als die langer zou duren dan steeds één à twee nummers.
Desalniettemin weet de band met het publiek te spelen zonder dat het een moment vervelend wordt. Zo duikt Sigmond na een instrumentele climax van de rest van de band ineens midden in de zaal op om akoestisch een liedje te spelen. Het publiek snoept uit zijn hand. De band wisselt zoveel van instrumenten, dat het haast lijkt dat ze instrumentendans spelen op de bühne.
Na een set van dik een uur waarin nummers van zijn twee albums Seadrift Soundmachine en Heavy Flowers voorbij kwamen, verlaat de band onder luid gejuich en applaus het podium. Niet veel later zijn ze terug voor de toegift waarin Heavy Flowers en Elephants gespeeld worden. Een vol 013 applaudisseert luid en blijft voldaan achter als de band het podium verlaat. Blaudzun was vanavond bezielend, intiem en lichtvoetig en liet zien een grote band te zijn. Houdoe en bedankt, volgende keer maar eens kijken of de Dommelsch Zaal van 013 ook stil te krijgen is voor dit fenomeen van eigen bodem.