Voor de oude rotten het podium betreden, mogen de jonkies van Yama het publiek echter alvast in de juiste stemming brengen. Dat gaat dit viertal heel goed af met zijn verfrissend diverse en liedgerichte benadering van het stonergenre, waarbij naast de gebruikelijke instrumenten ook af en toe een mondharmonica opdoemt als sfeerversterkend element. De instrumentalisten spelen met overtuiging en enthousiasme, terwijl zanger Alex Schenkels duidelijk is gegroeid in zijn rol van frontman en garant staat voor het contact met de zaal. Na een rotsvaste basis te hebben gelegd met de openingsnummers passeren de sterk opgebouwde, sfeervolle krakers ‘Seaquake’ en ‘Hollow’ de revue. Een succesvolle start van deze bijeenkomst.

 Wie halverwege de jaren negentig had beweerd dat Saint Vitus een actieve presentie zou zijn in het nieuwe millennium, zou hoogstwaarschijnlijk zeer ongelovig zijn aangestaard. Sinds enige jaren is de groep echter weer uit haar coma ontwaakt en met het eigenaardig getitelde ‘Lillie: F-65’ heeft de band onlangs zowaar voor het eerst in zeer lange tijd een nieuw studioalbum uitgebracht. Maakte het doominstituut enkele edities terug op Roadburn nog een enigszins lome indruk, inmiddels is het klaarblijkelijk goed op stoom gekomen (zij het helaas zonder zijn oude drummer, die een paar jaar geleden het tijdelijke voor het eeuwige heeft verruild). Die indruk wordt vanavond bevestigd door het gedreven geluid dat de groep live laat horen.