Klassieke hardrock en heavy metal zijn weer helemaal terug in het collectieve bewustzijn, zo bleek afgelopen zondag onomstotelijk in de Kleine Zaal van 013. Daar stak een internationaal vijftal van jongere en oudere bands uit het genre elkaar urenlang in vrolijk enthousiasme naar de kroon. En dat voor een even energiek en in leeftijd gemengd publiek.

SKULL FIST
De samenkomst start meteen in de vijfde versnelling met de Canadese snaakjes van Skull Fist. Gehuld in nostalgische kapsels en kleren (pony, bewerkt spijkerjack met afgeknipte mouwen en dergelijke) vuren ze een vlot mengsel van hardrock en metal op het publiek af.

Het enthousiaste geram, gepluk en geschreeuw van deze jongens slaat al snel over op het publiek, dat uiteindelijk nog mag toezien hoe de zanger/gitarist zijn solerende collega al spelende op de schouders neemt. Erg vermakelijk, wat ook gezegd kan worden van de gepassioneerde uitvoering van een nummer getiteld ‘No False Metal’. Manowar heeft er weer een concurrentje bij.

STEELWING
Als het om onvervalste heavy metal gaat, zingt het Zweedse Steelwing vandaag zeker ook een deuntje mee. De strakke dubbele gitaaraanval, de onvermoeibaar doorratelende ritmesectie en zeker niet in de laatste plaats de ijzersterke hoge uithalen van de zanger staan daarvoor garant.

De podiumpresentatie is ook heel goed, met een groot ‘nuclear danger’-plakkaat plus zwaailicht en sirene naast de gespierde zanger. Die komt op met zonnebril, pet en strak in uniform (in een bepaalde categorie gay bars zou een dergelijke entourage het toch ook prima moeten doen – een gat in de markt?). Een bijzonder overtuigende voortzetting van dit feest.

VANDERBUYST
Van dergelijke visuele fratsen hoeven onze landgenoten van Vanderbuyst het niet te hebben: dit drietal overdondert het publiek simpelweg met intense hardrock, waarbij het spetterende gitaarwerk van Willem Verbuyst zoals altijd moeiteloos de aandacht naar zich toetrekt.

Eigen memorabele krakers als ‘Tiger’ en ‘Into The Fire’ worden gecombineerd met een enkele cover in de vorm van Thin Lizzy’s ‘Don’t Believe A Word’ en resulteren tezamen in wederom een uitstekende show. Indrukwekkend hoe deze jongens ondanks hun moordende tourschema (een dag eerder speelden ze zowel in Duitsland als op Eursonic Noorderslag), live krachtig overeind blijven.

BULLET
Vervolgens mag Bullet laten horen welke waardevolle lessen het – met name – van AC/DC geleerd schijnt te hebben: houd het simpel, houd het rauw, schrik niet terug voor het cliché, maar maak er je kracht van.

Aangevoerd door een beest van een kerel die in zijn eentje ongeveer de helft van het podium in beslag neemt, geven de Zweden een uitermate aanstekelijke performance. Ongepolijste juweeltjes als ‘Bang Your Head’ en lijfnummer ‘Bite The Bullet’ dwingen welhaast tot meezingen. De titel van laatstgenoemd nummer blijkt uiteindelijk zelfs in drieën gehakt te zijn en zijn op de achterkant van bas en beide gitaren te lezen – deze mannen schrikken duidelijk niet terug voor een belachelijke actie meer of minder.

De aanvoerder van Grand Magus komt trouwens ook nog even een riedeltje meespelen, inclusief langharige pruik, om niet uit de toon te vallen. Zonder twijfel het meest hilarische hoogtepunt van de dag.

GRAND MAGUS
Gek genoeg valt de hoofdact vandaag een beetje uit de door de vier vorige bands gezette toon. Grand Magus is in zijn geluid niet enkel beïnvloed door hardrock en heavy metal, maar ook door ouderwetse doom.

Het Zweedse trio klinkt derhalve onloochenbaar zwaarder dan de voorgaande acts en zweemt naar Roadburn op een wijze die nog niet eerder op deze dag vertoond is. Neemt niet weg dat dit driemanschap overeenkomt met zijn voorgangers op het podium in het pakkende en meebrulbare karakter van zijn metalen werkstukken. Liederen als ‘Hammer Of The North’ en afsluiter ‘Iron Will’ kunnen daardoor op een overtuigende publieksrespons rekenen.

Aangezien dit voor de Zweden de laatste tourdag met de vier andere bands is, kruipen hun landgenoten en vrienden van Bullet op het einde ook nog even het podium op om het feest compleet te maken. Een treffend slot van een hartverwarmende heavy metal zondag.