Bij binnenkomst weet je even niet waar je het zoeken moet. Zijn er echt zo weinig mensen afgekomen op de eerste Tilburgse editie van Onder Invloed? Zo’n twaalf mensen hangen rond in de foyer en een stuk of acht in de zaal zelf. Over een krappe tien minuten staat David Pino op het podium. Waar blijft iedereen?

In zijn eentje klimt hij de bühne op en opent met ´Pilates Dream´ uit de onnavolgbare musical Jesus Christ Superstar. Pino is op het podium volledig in zijn element en dat blijkt. Moeiteloos schakelt hij tussen eigen composities en covers terwijl het publiek na elk nummer aarzelt of ze moeten klappen of niet. Zo intiem is de belevenis met David Pino dat je het gevoel hebt dat een instemmende glimlach al genoeg applaus is. Het zijn verrassend genoeg de covers die het beste klinken, alsof hij zijn eigen nummers inmiddels te goed kent. Pino’s uitvoering van ‘My Little Truth’ van Tim Knol is bijna beter dan het origineel en zelfs Ryan Adams gaat hem moeiteloos af. Pino zonder de Volunteers is een ervaring op zich. Eentje die je mee moet maken en waarin je helemaal moet opgaan.

Samen met gitarist Theo Sieben vervangt Jelle Paulusma de ziek geworden Lucky Fonz III, en dat is geen straf voor de oren. De twee oude rotten zijn heerlijk om naar te luisteren. De travelling-music-achtige songs met een popfolk randje hebben het meeste weg van Nick Cave. Paulusma zelf klinkt vaderlijk als een oude Leonard Cohen en tijdens bluespartijen klinkt het even alsof Ruben Blok zijn stembanden heeft uitgeleend. Neil Young’s ‘Love In Mind’ is een bijna vanzelfsprekende cover van iemand van Paulusma’s leeftijd maar zelfs met deze toonhoogte heeft de zanger/gitarist geen moeite. Er is veel geroezemoes en gepraat in het publiek. Het lijkt logisch dat mensen met elkaar praten als ze het naar hun zin hebben maar hier is het spijtig. Het gepraat stoort en zorgt ervoor dat men niet optimaal kan genieten van de twee mannen die het enorm naar hun zin hebben samen. De blikken en flauwe glimlachjes die ze uitwisselen wanneer één van hen een fout maakt of een bepaald stuk lekker klinkt zijn een genot om te zien.

Als headliner van vanavond is Three Blind Wolves uit het Schotse Glasgow ingevlogen. De samenzang is het eerste dat opvalt. Zelden hoor je zulke harmonieën en de laatste keer moet bij Crosby, Stills, Nash And Young zijn geweest. De verbazing is dan ook niet groot wanneer ze ‘Almost Cut My Hair’ van de legendarische folk/country-helden uit de jaren 60 opvoeren. Three Blind Wolves klinkt als een mix tussen Two Gallants en Mumford And Sons: het melodieuze samengeperst met de country hoedown. Met hun enthousiasme weten ze het publiek mee te krijgen maar toch is er het gevoel alsof het optreden niet helemaal van de grond komt. Of dat ligt aan de vermoeide gezichten van de vier bandleden of aan het publiek zelf is niet te zeggen. De Schotten geven echt alles op het podium. Het zijn juist zij die de Tilburgse toeschouwers losser weten te krijgen. Alleen jammer dat tweederde van het oorspronkelijke publiek al vertrokken is.

Onder Invloed, een project van muziekjournalist en filmmaker Matthijs van der Ven, is een project om je vingers bij af te likken. De beste artiesten laten je live horen door welke songs en artiesten zij steil achterover sloegen en met de publicatie van het eerste Onder Invloed boek zullen deze jaarlijkse avonden niet snel verdwijnen. Het is alleen te hopen dat de Tilburgers volgend jaar de Kleine Zaal van 013 wel zullen vullen. Aan de artiesten zal het in elk geval niet liggen.