Rond de klok van tienen komen de hoofdgasten dan toch echt het podium op, duidelijk de reden waarvoor men gekomen is; Maiden United. Deze band is al lang geen coverband meer te noemen: Hun repertoire bestaat weliswaar voornamelijk uit akoestische her-arrangementen van Iron Maiden klassiekers, maar deze zijn in een geheel nieuw jasje gestoken, wat ze zowel herkenbaar als nieuw maakt. De minitour door Nederland waarvan dit optreden deel uitmaakt, vindt plaats ter ere van het tweede album van de band, Across the Seventh Sea, waarop Perttu Kivilaakso (bekend van Apocalyptica) meespeelt.

De uitvoering van de nummers is vrijwel vlekkeloos, maar met artiesten als Ruud Jolie, Damien Wilson, Joey Bruers, Mike Coolen en Marco Kuypers kun je niet veel anders verwachten. Allemaal doorgewinterde muzikanten die zichzelf al in diverse andere settings bewezen hebben. Ondanks deze toch behoorlijk grote namen op een klein podiumpje achter in een muziekkroeg, voelt het niet te krap aan. Het is duidelijk te merken dat de mannen deze kleine setting erg gezellig vinden. Uit opmerkingen van zanger Damien Wilson is af te leiden dat het publiek grotendeels uit bekenden bestaat; trouwe fans die bij veel concerten aanwezig zijn. Dit levert een feestelijke knusse sfeer op waarin iedereen mee gesleurd wordt, en ondanks de uitverkochte zaal heerst er een zeer huiselijk gevoel. Pas tegen het einde van het bijna 2 uur durende optreden komt Perttu Kivilaakso mee spelen voor een aantal nummers van de nieuwe plaat. Het volle geluid van de distortion over diens cello geeft een erg aparte nieuwe dimensie aan de voor de rest akoestische nummers, en geeft extra diepte aan het geluid.

Misschien kan men op een volgende plaat meer eigen nummers zetten? Wie weet, maar wat men nu doet is ook erg goed. In ieder geval zijn ze het mee pikken waard als ze in de buurt zijn, omdat ze een anders toch wat minder toegankelijk genre als hardrock/metal een stuk makkelijker verteerbaar maken middels deze akoestische heraankleding.