Valse kraaien voeren de boventoon op post metalavond

A Storm Of Light pijnlijk goed en intens

Linda van Loon ,

Vanavond staat een stevig potje metal op de agenda. Varierend van complex (Intronaut) tot zwaar (A Storm Of Light) tot de bijna poppy metal van Ghost Brigade. Een opvoedkundig verantwoord muzikaal avondje voor iedere liefhebber van het hardere werk. Helaas komen niet alle bands goed uit de verf waardoor er eerder trauma's dan nieuwe liefdes ontstaan.

A Storm Of Light pijnlijk goed en intens

Vanavond staat een stevig potje metal op de agenda. Varierend van complex (Intronaut) tot zwaar (A Storm Of Light) tot de bijna poppy metal van Ghost Brigade. Een opvoedkundig verantwoord muzikaal avondje voor iedere liefhebber van het hardere werk. Helaas komen niet alle bands goed uit de verf waardoor er eerder trauma's dan nieuwe liefdes ontstaan.

INTRONAUT
De heren van Intronaut kwamen een aantal jaar geleden met Void goed binnen op de post metal markt. Invloeden uit de hardcore hoek waren goed hoorbaar en met een fijne schreeuwlelijk op zang kon er niets meer mis gaan. Twee platen verder en een zanger verder zijn de platen rustiger, maar niet minder goed. Een groot vraagteken verschijnt er dan ook vanavond bij hetgeen ze uit de hoge hoed toveren. Het klinkt vals, hard en ongebalanceerd. De hoop dat het na een paar nummers vast wel beter zou worden, vervliegt al snel. Het is een kwestie van wennen aan de harde drums en de overheersende basslijnen, maar waar niet aan te wennen valt, zijn de valse vocalen van de twee gitaristen. Solo kraamt zanger Sacha Dunable een aardig woordje uit, maar zodra de ander invalt, gaat het compleet mis. Hoorbaar doen ze een poging om naar elkaar te luisteren en op elkaar af te stemmen, maar dit gaat compleet mis. Wat Baroness wel lukt, lukt Intronaut niet. Waar zijn de heerlijke grunts van vroeger gebleven? Vanavond in ieder geval bedekt onder een dikke laag muzikale modder.

A STORM OF LIGHT
Over valse kraaien gesproken: Josh Graham staat ook niet bekend om zijn vocale capaciteiten. Het is dan ook het hart vasthouden, want nog een meer valse noten zouden wellicht het trommelvlies doen springen (of de drang naar huis vergroten). Maar niets is minder waar. Bij de nieuwe nummers komt zijn stem beter uit de verf en valt het minder op dat de beste man niet de meest geweldige stem ter wereld heeft. Enkel bij een oudje 'Tempest' gaat hij flink de mist in bij de samenzang met zijn bassist. Op plaat neemt een vrouw de tweede vocalen voor haar rekening en het is dan ook de vraag waarom de vrouwelijke gitarist niet wat vaker haar strot opent. Slechter dan deze samenzang (en al helemaal niet als die van Intronaut) kan het niet worden. Afgezien van deze ene misser valt er weinig aan te merken op de intense en weer heerlijk pijnlijke show van A Storm Of Light. Beelden van vuur en ineenstortende gebouwen benadrukken de vervelende sfeer die wordt neergezet. Wederom een ervaring die je niet in de koude kleren gaat zitten. Sterker nog: dit is een van de beste shows die de heren (en tegenwoordig ook dame) ooit hebben neergezet.

GHOST BRIGADE
Na al het valse en stevige metalgeweld is het even wennen aan Ghost Brigade. Met 'Clawmaster' hebben ze een goede opener te pakken en lijkt er met de vocalen weinig mis te zijn. Manne Ikonen, de zanger beschikt over zowel een grunt als cleane vocalen waarin hij beiden erg sterk is. Hoge verwachtingen worden geschept voor de rest van de show. Een aantal jaar geleden maakten we kennis met ze door Guided By Fire en het goede ontvangen Isolation Songs. Vanavond ligt de nadruk op de laatste plaat waar ze nagenoeg alle nummers van spelen met als hoogtepunt van de set achtereenvolgens 'Suffocated' en Traces Of Liberty, verreweg de hardste nummers van de band. De meest mannelijke nummers van band met zware riffs, maar dan toch halverwege een vrouwvriendelijke refreintje. De rest van de nummers mogen de term post metal niet dragen en zijn een allergaartje van invloeden van andere bands, waaronder Thrice en een gemiddelde jaren 90 band. En dat is vanavond live een van de problemen. Het blijft te braaf, te nietszeggend, veilig en vooral erg mat. Zeker in contrast met het ontoegankelijkere A Storm Of Light en de complexiteit van Intronaut. Spannend is de muziek nergens en de voorspelbaarheid komt al snel om de hoek kijken, waardoor de show zelf toch wel erg lang lijkt te duren (iets meer dan een uur). Halverwege slaat de vermoeidheid hoorbaar in bij de zanger en begint zijn stem slijtageplekken te vertonen. De rest van de band springt ook niet uit de ban. Zelfs de drummer speelt tijdens zijn drumsolo's op safe. Ghost Brigade blijkt live vanavond een grote tegenvaller te zijn, net zoals Intronaut, maar met minder valse kraaien. Gelukkig hebben we de platen, zullen we maar zeggen.