Het Tilburgse publiek verwachtte de band eigenlijk al een dik half jaar geleden, maar afgelopen woensdag stonden ze dan toch echt op het toepasselijk aangeklede podium van de Kleine Zaal: The Joy Formidable. Tegen een achtergrond van woeste golven en een grote gong loodste het van oorsprong uit Wales afkomstige drietal ons door een stormachtige set.

FUNERAL SUITS
Voor het zover is worden we echter nog even vergast op een kort concert van Keltische broederband Funeral Suits uit Dublin. Het viertal zet een frisse pot met toetsen en elektronica doorspekte hipsterrock neer, die weliswaar behoorlijk pakkend klinkt, maar niet echt in het geheugen beklijft. Het enthousiasme van deze jongens is echter onmiskenbaar, en men verdwijnt weer van de planken voor de verveling kans heeft gezien toe te slaan. Geen onaardig begin van de avond.

THE JOY FORMIDABLE
Met The Joy Formidable komt de boel echter pas echt goed in beweging, wat zeker niet in de laatste plaats te maken heeft met het groots opgeblazen geluid dat deze band weet te creëren. Men mag dan slechts met zijn drietjes zijn, de frontdame en heren brengen vanavond met een eenvoudig gitaar-bas-drums instrumentarium een welhaast orkestrale klank voort, die de titel van debuutalbum 'The Big Roar' eer aandoet. Boven deze hoge golven van geluid torent de heldere stem van sirene Ritzy Bryan uit, die vanwege haar regionale achtergrond zowaar in staat blijkt 'Tilburg' met een ietwat zachte g uit te spreken.

Om de dynamiek in het concert te bewaren neemt de groep zo nu en dan even gas terug of houdt zelfs helemaal stil, om daarna op volle kracht terug te keren. Ook de grote gong op het wat Oosters gedecoreerde podium blijft daarbij niet ongebruikt, en Bryans geram op het instrument draagt verder bij aan de spanning. Onmiskenbare apotheose van de performance (en bovendien onomstotelijk bewijs van de capaciteiten van dit trio op het gebied van liedschrijven en uitvoering) is een even langgerekte als meeslepende versie van 'Whirring', met een instrumentale staart waarin vooral de drummer zich volop kan uitleven. Een schitterend einde, waarna een toegift alleen maar als anticlimax kan werken -en derhalve wijselijk achterwege wordt gelaten. Goed gedaan.