System Divide toont brute schoonheid in 013

Ethereal imponeert, Scarred strijkt tegen de haren in

Wouter de Waal ,

Het moet een vreemde ervaring zijn geweest voor Aborted-frontman Sven de Caluwé om in een zalencomplex dat hij regelmatig aandoet in het kader van Neurotic Deathfest, geconfronteerd te worden met een jong, fris en springerig publiek. De zowel harde als melodieuze muziek van System Divide boort duidelijk een heel ander metalen segment aan dan zijn oorspronkelijke band, maar de kwaliteit van het gebodene is er zeker niet minder om.

Ethereal imponeert, Scarred strijkt tegen de haren in

Het moet een vreemde ervaring zijn geweest voor Aborted-frontman Sven de Caluwé om in een zalencomplex dat hij regelmatig aandoet in het kader van Neurotic Deathfest, geconfronteerd te worden met een jong, fris en springerig publiek. De zowel harde als melodieuze muziek van System Divide boort duidelijk een heel ander metalen segment aan dan zijn oorspronkelijke band, maar de kwaliteit van het gebodene is er zeker niet minder om.

SCARRED
Na enige vertraging start deze stevige avond met het Luxemburgse gezelschap Scarred, dat zichzelf blijkbaar als een death/thrash combo ziet (en ook shirts van veteranenbands als Decapitated en Meshuggah draagt), maar toch eerder klinkt als een moderne metalcore band.

De onrustige composities, waarin nauwelijks een melodie te ontwaren valt. Dit in combinatie metde vaak abjecte vocalen, die het geluid dat een hond zou voortbrengen als hij afgeschoten wordt lijken te imiteren, vergen een bijzondere smaak.

De technische kwaliteiten van deze mannen staan echter buiten kijf, en de weinige jongens en meisjes die zich op dit tijdstip al in de Kleine Zaal hebben begeven, lijken het allemaal prachtig te vinden.

ETHEREAL
Daarop is het de beurt aan Ethereal uit Leiden, dat onmiskenbaar uit een veel melodieuzer, sterk op Götenburg georiënteerd vaatje tapt. De heren zijn nog vrij jong, maar leveren vandaag een prima prestatie met een ijzersterke combinatie van stuwende ritmes, melodieuze gitaar- en synthesizerlijnen en geweldig brute zang.

Tijdens hardere passages is het toetsenwerk wel slecht hoorbaar, maar dat is nu eenmaal schering en inslag bij live performances (sowieso verdient toetsenist Erik van Ittersum alle respect voor de uitstekende invalbeurt vanavond). Een belofte voor de toekomst, deze groep.

SYSTEM DIVIDE
De meeste mensen zijn vanzelfsprekend echter gekomen voor System Divide, en als je deze band aan het werk ziet begrijp je meteen waarom. Het scherpe contrast tussen de heldere vocalen van de Israëlische Miri Milman en het woeste geschreeuw van Belgische echtgenoot De Caluwé heeft een prachtig effect, en de harde, maar gevarieerde muzikale begeleiding sluit er naadloos bij aan.

Erg lang is de set door het nog beperkte materiaal van deze verse groep niet, maar de kwaliteit van wat men vandaag laat horen, laat geen twijfel bestaan over de levensvatbaarheid van dit project op langere termijn.

Naar eigen zeggen van de band is dit het eerste optreden op Europees grondgebied - een geslaagde introductie die doet hopen dat dit het begin van de verovering van het gehele continent is.