Het was zaterdagavond nog broeierig warm in het voormalige industriepand waar al voor de tweeëntwintigste keer een Gifgrond bijeenkomst georganiseerd werd. Degenen die de hitte trotseerden, konden zich dankzij het uiterst virtuoze kinderspel van Japanner Ichi, de harde en meeslepende set van het Duitse schnAAk en de karakteristieke audiovisuele performance van Frans duo Ben Et Bene echter verheugen in één van de beste edities van dit eigenzinnige feest tot nu toe.

ICHI
Het speciale karakter van deze samenkomst blijkt al direct uit het optreden van Ichi, een Japanner die zich op zelfgemaakte stelten annex instrumenten al mondharpspelend een weg door de zaal baant, totdat hij is aangekomen bij zijn hoogstpersoonlijke speeldoos met talloze componenten. Wat volgt is een set waarin Ichi in sneltreinvaart toont even bedreven te zijn in improvisaties op zelfgemaakte instrumenten als in ballonnen blazen (die vervolgens aan fluitjes en andere blaasinstrumenten worden gekoppeld), steeldrummen en Louis Armstrong imitaties geven. 

Ook oude typemachines en megafoons blijken muzikale kwaliteiten te bezitten, net als pingpongballen en water trouwens. Voor een rap en complex kindernummer roept hij de hulp in van zijn Engelse vriendin, terwijl we allemaal ons steentje mogen bijdragen aan een 'regenlied' op speelgoedaccordeon door met een vinger in onze handpalm te tikken (klinkt inderdaad als spattend water). Geweldig virtuoos vermaak voor iedereen van acht tot tachtig (of eigenlijk zelfs van één tot honderd): het langdurige applaus als de Japanner weer op zijn stelten vertrekt, spreekt dan ook boekdelen. Onvergetelijk.

SCHNAAK
Vervolgens treden de twee Duitsers van schnAAk aan in kekke konijnenpakjes en beginnen de ruimte te 'zegenen' met een soort klankschaal. Daarmee is het rustige deel van de performance wel voorbij, want aansluitend gaat men als wildemannen tekeer op drums en gitaar. Het resultaat klinkt weliswaar woest en primair, maar is allesbehalve ongecoördineerd: deze snaakjes weten verdomd goed waar ze mee bezig zijn, en vergasten het publiek op een kokend mengsel van complexe ritmes en zwaar dissonante melodieën. Door het samengaan van een zeer energieke, bizarre performance met uitstekend uitgekiende herrie lijkt dit tweetal wel naaste familie van het eveneens Duitse Dÿse. Net als die band bewijst schnAAk onomstotelijk dat onze oosterburen zeker humor hebben (en lang niet allemaal ingekakt zijn).

BEN ET BENE
De internationale avond wordt afgesloten door Ben Et Bene uit Frankrijk. Met een blauwachtig waas op het gelaat vuurt dit duo een combinatie van visuele projecties, vrij primitieve elektronische bliepjes en hoge (samen)zang op ons af, terwijl de vrouwelijke helft van het tweetal een expressieve dansact uitvoert. Een typisch Gifgrond combo kortom, waarin meer dan bij de voorgaande bands het spel tussen mens en digitale wereld centraal staat. Zo eindigt deze werkelijk voorbeeldige eerste bijeenkomst van het nieuwe seizoen op prettig vertrouwde electropunk noot. We zien alweer reikhalzend uit naar Gifgrond nummer 23.