De Stage01 was slechts matig gevuld afgelopen zaterdag, maar dat deed gelukkig verder niet af aan het plezier tijdens deze bijeenkomst. Gesteund door de jonge Antwerpenaren van Your Highness en de lokale lawaaimakers in Anaphylactic Shock wisten twee bands van de overkant van de oceaan, Green & Wood en (vooral) Saviours de tent goed om te krijgen.

YOUR HIGHNESS
Het publiek wordt bij aanvang van de avond meteen stevig wakker geschud door de zuiderburen van Your Highness, een band die duidelijk nog niet zo lang bezig is, maar tevens laat horen behoorlijk wat in zijn mars te hebben. Met een zwaar, smerig geluid waarin woest getrommel, grommende bastonen, fel (soms gedubbeld) gitaarwerk en maniakale zang om voorrang strijden zorgen deze jongens voor een passende en effectieve start van dit loeifestijn. Een veelbelovend combo.

ANAPHYLACTIC SHOCK
De mannen van Anaphylactic Shock behoeven in deze regionen natuurlijk geen introductie meer. Hun optreden begint vandaag ietwat stroefjes, waarbij ook nog komt dat de vocalen aanvankelijk verdrinken in het instrumentale geweld. Dat verbetert echter wel in de loop van de set, die zoals gebruikelijk visueel gedragen wordt door frontman Eikenaar, een kerel waar je in meer dan één opzicht moeilijk omheen kunt en wiens presentie prima past bij het rauwe en duistere karakter van de muziek. De Rainbow en Vanderbuyst shirts van bassist en gitarist zijn in dat verband trouwens wel wat enigmatisch: overweegt men een metamorfose tot hardrockband?

GREEN & WOOD
Met Green & Wood steken we vervolgens de grote plas over, hoewel de muziek van deze vrolijke bende (met een enkele vrouwelijke snarenplukker, zowaar) dat niet direct doet vermoeden. Eerder roept de groep herinneringen op aan de Britse begindagen van de metal. Veel tamelijk loom, maar meeslepend werk dus, waarin vooral het sterke gitaarspel regelmatig de aandacht naar zich toe weet te trekken. Of het de warmte op het podium is (waar de frontman nog een opmerking over maakt terwijl hij zijn shirt uitdoet), of andere factoren, zeker is wel dat men een enkele keer even muzikaal de weg kwijt lijkt te zijn. Het bederft de pret bij band en publiek echter niet.

SAVIOURS
Met Saviours bereiken we niet alleen het einde, maar ook het onmiskenbare hoogtepunt van de avond. Voortgestuwd door de drummer die we ook al bij Green & Wood aan het werk hebben gezien, imponeert de groep vooral door een overvloed aan fijne gitaarriedels en niet in de laatste plaats puur enthousiasme. Dat slaat vroeg af laat onvermijdelijk over op de aanwezigen, die uiteindelijk dan ook dicht voor het podium bijeendrommen. De muziek van de Amerikanen valt niet makkelijk in een enkel hokje te plaatsen, maar trekt onmiskenbaar zwaar op 'klassieke' hardrock en heavy metal (wat je ook terugziet in de met metaal bezaaide outfits van de groep), vaak voorzien van een onverbiddelijke groove, die alles en iedereen met zich meetrekt - grote alcoholconsumptie helpt daar natuurlijk ook bij. Een mooi, in bier en zweet gedrenkt slot van dit feestje.