Weinberg houdt Against Me! jong, strak, maar weinig spraakzaam

Britse Crazy Arm doet open sollicitatie naar de grote zaal

Arold Roestenburg ,

Is Against Me! nu wel of niet een goede band? Amerikanen zijn er wild van, maar eerdere Europese shows wisten nooit echt te overtuigen. Met de nieuwe drummer Jay Weinberg in de gelederen is het echter anderhalf uur rocken geblazen met gebalde vuist.

Britse Crazy Arm doet open sollicitatie naar de grote zaal

Is Against Me! nu wel of niet een goede band? Amerikanen zijn er wild van, maar eerdere Europese shows wisten nooit echt te overtuigen. Met de nieuwe drummer Jay Weinberg in de gelederen is het echter anderhalf uur rocken geblazen met gebalde vuist.

Against Me!

Jay Weinberg. Muziekfanaten zullen zijn vader wellicht beter kennen: Max Weinberg, ondermeer drummer in de E-street band van Bruce Springsteen. Jay komt dus van goede huize en mocht zelfs een aantal keren voor zijn vader invallen tijdens stadionconcerten van The Boss. Het contrast kan bijna niet groter met een aardig gevulde kleine zaal van de 013. Maar wat is Jay op zijn plaats bij Against Me!. Hij staat, beweegt, schreeuwt mee en weet ondertussen aan één stuk door te knallen.

De anarchiepredikende heren van Against Me! worden allemaal een jaartje ouder. Zo getuige ook het nummer ‘I Was A Teenage Anarchist’, afkomstig van het laatst verschenen album ‘White Crosses’. Op eerdere shows speelde de band meestal vrij gezapig. De bevlogenheid van een gemiddelde Occupy-demonstrant was vaak ver te zoeken bij frontman Tom Gabel en consorten. Totdat Jay Weinberg op de drumkruk ging zitten.

Het Tilburgse publiek krijgt deze zondagavond waar voor hun geld. Anderhalf uur lang komen nummers afkomstig van ‘New Wave’, ‘Searching For A Former Clarity’ en ‘The Eternal Cowboy’ voorbij. Op het optreden is weinig af te dingen, de band speelt vol vuur. Minpunt is alleen het totale gebrek aan interactie met de fans; een knipoog en glimlach daargelaten, is dat er gewoon niet. Zelfs een plichtmatig ‘We’re Against Me!’ of ‘Thank you Tilburg’ kan er niet vanaf. Vreemd.

Crazy Arm
Die interactie is er wel bij voorprogramma Crazy Arm. De jonge Britten met Ierse roots groeien langzaam uit tot de nieuwe lieveling in de punkscene. Hoewel de band nergens verzaakt, stoort ondergetekende zich wel aan de Flogging Molly-, Dropkick Murphy’s- achtige joligheid die zo af en toe voorbij komt.
Het moet wel erg gek lopen, wil deze band niet over een paar jaar opnieuw in 013 staan. Maar dan in een volle grote zaal. Mét biergooiende fans die denken dat het optreden van de linkse Britten een mooi reden tot een zuippartij is. De meeste indruk maakt de band op de kwetsbare momenten waarin de country/folkachtige vocalen niet ondergeschikt zijn aan de strak gespeelde punk. Hoogstwaarschijnlijk zijn het juist die momenten die straks, in de grote zaal, totaal niet meer overkomen.

The Real Danger
Een aantal jaren geleden zou The Real Danger in het voorprogramma staan van Against Me! in Arnhem. Een ijverige tourmanager stak daar toen een stokje voor. 'Geen voorprogramma of geen Against Me!', was destijds het devies. Van revanchegevoelens is niets te merken bij de sympathieke Rotterdammers. The Real Danger speelt wederom een set die je doet afvragen waarom deze band inmiddels niet veel bekender is.  Een perfecte opwarmer dus.