Het onlangs na acht jaar stilte uitgebrachte nieuwe album 'Illud Divinum Insanus' mag dan door het leeuwendeel van de metalen scharen als een enorme flop worden bestempeld, live staat Morbid Angel nog steeds als een huis. Dat bewees de Floridiaanse groep afgelopen zondag nog maar eens op het hoofdpodium van 013.

CENTURIAN
Degenen die onze landgenoten van Centurian op het afgelopen Neurotic Deathfest hebben gemist, krijgen deze namiddag een mooie herkansing. Met hun agressieve mix van donkere death metal en thrash voorzien van bloeddorstige Romeinse thema's (iets waar het hoofdprogramma van vandaag overigens ook ooit een handje van had), zorgen de heren voor een felle start van de dag. Weliswaar heeft publiek de zondagse sfeer duidelijk nog niet helemaal van zich afgeschud, maar het optreden is daar niet minder om.

SEVERE TORTURE
Bij Severe Torture is er al iets meer beweging te bespeuren, wat ongetwijfeld ook te maken heeft met het feit dat deze Brabantse horde een thuiswedstrijd speelt. Dat is het echter zeker niet alleen, want zoals inmiddels wel bekend is de pakkende death/grind met technische inslag van deze zuiderlingen van grote klasse. Met het lang niet live gespeelde 'Unconditional Annihilation' heeft de groep vandaag zowaar nog een enkele verrassing voor het publiek, maar bovenal is dit concert gewoon van zeer vertrouwde kwaliteit.

MORBID ANGEL
De band waar het vandaag echter onmiskenbaar om draait, is natuurlijk Morbid Angel. Deze groep van immer creatieve death metal pioniers is nooit vies geweest van progressie, maar heeft met haar net een week geleden uitgebrachte nieuweling 'Illud Divinum Insanus' wel een heel bizarre U-bocht gemaakt. Wie had immers kunnen voorspellen dat referenties als 'gabber' en 'Marilyn Manson' ooit nog eens bij de beschrijving van een Morbid Angel album zouden opduiken?

Gelukkig voor de verwarde en veelal hevig teleurgestelde fan hebben die nieuwe eigenaardigheden echter nauwelijks hun weerslag op dit optreden. Dat knalt gewoon als vanouds, te beginnen met opener 'Immortal Rites' van debuutalbum 'Altars Of Madness'. Klassieker kan natuurlijk niet en als je dan ook één kritiekpunt op deze performance zou moeten geven, dan is het wel dat de set heel veilig is opgebouwd (hoewel niemand daar waarschijnlijk om maalt). 

Vooral van de eerste vier albums wordt veel gespeeld, wat trouwens ook voor de hand ligt, aangezien die zijn opgenomen met de sinds een zevental jaren op het oude nest teruggekeerde zanger/bassist David Vincent. Die betoont zich overigens ook vandaag weer een sterke frontman: live heeft deze uit de kluiten gewassen en zelfverzekerd pratende gast zeker meer uitstraling dan voorganger Steve Tucker.

Het concert is al een eind gevorderd wanneer men dan toch een drietal nummers van het nieuwe album speelt, maar die detoneren eigenlijk nauwelijks. 'Existo Vulgoré' en 'Nevermore' klinken dan wel vrij rechttoe rechtaan voor Morbid Angel, maar zijn hard genoeg om niet op te vallen. Alleen 'I Am Morbid' maakt een vreemde indruk, zij het op een komische manier: blijkbaar heeft men na een kwart eeuw behoefte gekregen aan een melige 'Morbid Angel theme song'. Het publiek blèrt het 'Morbid'-refrein overigens lustig mee.

Dat heeft dan ook weinig te klagen, want de band is vandaag uitstekend op dreef. Verse krachten Tim Yeung en Destructhor kwijten zich uitstekend van hun respectieve drum- en gitaartaken en bandbrein Trey Azagthoth is zijn abnormale, in zichzelf gekeerde zelf en laat de ene na de andere onmogelijk snelle en waanzinnig geconstrueerde riedel op het publiek los. Tijdens 'Chapel Of Ghouls' mag hij dat zelfs even zonder steun van zijn bandmaatjes doen (klanken rechtstreeks uit de Ungrund mensen, daar kan geen misverstand over bestaan).

Daarna verdwijnt iedereen even van het podium om vervolgens nog in hoog tempo zes krakers over het publiek uit te storten. Over de merites van het nieuwe album valt zeker te twisten, maar na afloop van deze geweldige auditieve stortvloed staat één ding als een paal boven water: als live band is Morbid Angel nog steeds heer en meester in het genre.