Het was maar goed dat deze zomerse Gifgrondeditie ‘s avonds plaatsvond. Zelfs lang na zonsondergang was het afgelopen zaterdag namelijk nog behoorlijk broeierig in het giftige hoofdkwartier, dat ditmaal het sfeervolle decor vormde voor eigenzinnige optredens van Redtheplaneeet!!!, Cute Heels en Staatseinde. Gezamenlijk zorgden die Enfant Terrible gerelateerde acts wederom voor een kleurrijk (kinder)feestje.

REDTHEPLANEEET!!!
De avond wordt op passend bizarre noot geopend door twee jongens en een meisje die zich Redtheplaneeet!!! noemen. Inderdaad een taak met een grote urgentie, die in de visie van dit trio enkel tot een goed einde gebracht kan worden met behulp van superheldenkleding en –attributen alsmede wazige electrodeuntjes met hoge mannenvocalen. Ook een door de zaal rondwarende drummer met een omgekeerde bruine boodschappenzak op het hoofd, voorzien van kijkgaatjes waaromheen cd-schijfjes en gelardeerd met groenten, vervult natuurlijk een onontbeerlijke functie in het grote kosmische heilsplan. Dat moet dus uiteindelijk allemaal wel goed komen.

CUTE HEELS
Vervolgens verplaatsten we ons naar een heel andere hoek met Cute Heels, het alter ego van de uit Colombia afkomstige Victor Lenis, die gestoken in keurig zwart pak inclusief gelakte schoentjes het publiek kennis laat maken met zijn donkere elektronische creaties. Zijn lage, onheilspellende zang heeft wel wat weg van Ian Curtis, hoewel zijn primitieve nummers op een vreemde manier ook wel schatplichtig lijken aan disco. Zonder twijfel het meest ‘ernstige’ optreden van de avond, hoewel dat een enkele dansende enthousiasteling gelukkig zeker niet in de weg staat.

STAATSEINDE
Met Staatseinde keren we tot slot in één vloeiende beweging weer terug naar Nederland en vreemde outfits. Dit viertal maakt optimaal gebruik van de bij deze feestjes gebruikelijke UV verlichting met oplichtende pakken en stickers, maar ook zonder die attributen zou dit stel meteen in het oog springen. Dat komt door de zeer ongebruikelijke samenstelling van een doorgedraaide, soms wild in het rond springende Pet Shop Boys adept op knoppen en vocalen, een stevig getatoeëerde bassist met helm en baard, een fris en vriendelijk ogende zangeres en een tamelijk massief drumbeest. Hoe dit zooitje elkaar überhaupt ooit getroffen heeft, is aanvankelijk een groot raadsel, maar het antwoord blijkt even simpel als verrassend: men komt eigenlijk uit de ruimte en heeft menselijke vorm aangenomen om niet meteen per raket te worden uitgezet. Hier verspreidt de groep zijn boodschap van de geneugten van het leven diep in de zee, haar punt visueel illustrerend met een stel flippers. Ook Berlijn schijnt echter niet verkeerd te zijn, hoewel we getuige het bijzondere slot van dit optreden ook gewoon naar de maan mogen lopen. Een uitgelaten en theatraal einde van een kenmerkend kinderlijk stralende Gifgrond bijeenkomst.