Op de Fontys Stage is het op de zondag van Mundial mogelijk om te dansen, springen, swingen en mijmeren. Ook dit jaar een divers aanbod met onder andere Lamb, Jungle By Night en Shantel. We houden in dit artikel alle recensies van de concerten die zojuist zijn geweest.

Jungle By Night

Muzikaliteit van de bovenste plank bij Jungle By Night. De negenkoppige band heeft een gemiddelde leeftijd van nog geen twintig jaar, maar klinkt als een troep oude muziekrotten. Jungle By Night swingt de pan uit.

Ze noemen het zelf Nigeriaanse afrobeat met Ethiopische jazz. Maar Jungle By Night is een combinatie van veel meer. Het is jazzy, maar uptempo met een Caribisch swingrandje. Bijzonder hoe deze jongemannen de sfeer spannend blijven houden. Het vroege uur heeft nog niet iedereen uit zijn of haar bed kunnen lichten, maar Jungle By Night grijpt het publiek dat er is bij de heupen en laat hen letterlijk de tent door swingen.

Het niveau van de bands is absurd hoog. Het lijkt qua genre nergens op Triggerfinger, maar komt qua niveau zeker in de buurt! Beste openingsact die de tweede Mundialdag zich kan wensen. (LR)

Havana d'Primera

Of de Cubanen de hoge verwachting vooraf kunnen waarmaken, komen we vanmiddag niet te weten. Het podium blijft leeg, de band is achter de schermen nog niet compleet, terwijl die al een kwartier aan het spelen had moeten zijn. "In Cuba maken ze blijkbaar andere horloges dan hier, dus daar is iets misgegaan," wordt ons verteld. (FV)

Lamb

Een van de bands waar veel mensen dit jaar het meest reikhalzend naar zullen hebben uitgekeken, is ongetwijfeld het recent weer bij elkaar gekomen Lamb, een act die pionierswerk heeft verricht in het triphopgenre en, ondanks onderling nogal verschillende albums, altijd een zeer herkenbare eigen sound heeft gehad - niet in de laatste plaats door het karakteristieke stemgeluid van de frontvrouw.

Na jaren van afwezigheid heeft men pas weer een nieuwe plaat uit, die op dit festival voor het eerst aan het Nederlandse publiek zal worden voorgesteld. Een primeur dus. Voor de mensen die nog niet bekend zijn met het nieuwe album (waaronder deze recensent) is het uiteraard altijd even afwachten of de nieuwe nummers goed aansluiten bij het oude werk, zeker wanneer men zo lang op non-actief heeft gestaan en solo sterk afwijkend materiaal heeft uitgebracht.

Gelukkig blijkt dit wel het geval, hoewel men op het eerste gehoor misschien iets minder drum’-‘n-bass georiënteerd te werk is gegaan als op voorgaande releases (een zo sterk rechttoe rechtaan rockende song als ‘Build a Fire’ kenden we nog niet van hen). De kenmerkende ‘zweverigheid’ is echter nog steeds aanwezig en de visuals werken goed mee om het publiek in hogere sferen te brengen.

De set bestaat overigens zeker niet alleen uit vers werk, men brengt een evenwichtige mix van oud en nieuw, waarbij de ‘monsterhits’ van weleer,  Gabriel’ en ‘Górecki’, niet overgeslagen worden. Het publiek smult ervan en bij de aankondiging dat Lamb waarschijnlijk binnenkort weer in het Nederlandse clubcircuit te zien zal zijn, stijgt een luid gejuich op. De fans zijn dus alvast blij met deze reünie en wanneer hetzelfde geldt voor de bandleden, kan niets een geslaagde doorstart in de weg staan. (MdW)