Het was een amicale strijd, de Metal Battle Noord-Brabant afgelopen vrijdag in Little Devil. Uiteindelijk kon er echter maar één van de vier bands door naar de halve finale. Nuclear Sushi was de terechte winnaar van een competitie die met name dankzij het continue enthousiasme van Gomorra en aanhang in uitstekende sfeer verliep.
De Metal Battle Noord Brabant is een sfeervol en duister oord dat tevens bewoond wordt door veel bands die jaarlijks op Roadburn verschijnen. Afgelopen vrijdag in Little Devil leverde dit een amicale strijd op. Uiteindelijk kon er echter maar één van de vier bands door naar de halve finale. Nuclear Sushi was de terechte winnaar van een competitie die met name dankzij het continue enthousiasme van Gomorra en aanhang in uitstekende sfeer verliep.

GOMORRA
Dit jonge Bredase vijftal mag vanavond het spits afbijten en doet dat op voorbeeldige wijze. Het enthousiasme van deze snaakjes werkt zeer aanstekelijk op de aanwezigen, overigens veelal meegenomen vrienden en bekenden van de band. Het duurt dan ook niet lang voor er lustig in het rond gesprongen en zelfs over het publiek gesurft wordt. De zaal biedt daarvoor niet veel ruimte, maar waar een wil is, is een weg.
De groep, die op de zanger na niet erg ‘metal’ en al helemaal niet kwaadaardig oogt, ziet het allemaal met een brede glimlach aan en baant zich een weg door haar fijne repertoire, dat vooral op jaren tachtig thrash geënt is. Muzikaal gesproken moet Gomorra op dit moment nog haar meerdere erkennen in de hiernavolgende band, maar het goede begin is er.

NUCLEAR SUSHI
Erg vreemd is dat trouwens niet, want met hun gevorderde leeftijd hebben de mannen van Nuclear Sushi ook heel wat meer tijd gehad om zich in de metalen stijl te bekwamen. Dat hoor je vanavond duidelijk terug, want ondanks het niet goed uitgebalanceerde en bovendien zachte zaalgeluid, blijven de kwaliteiten van deze snelle heavy thrash band onmiskenbaar.
Alles aan deze groep klopt: Van de sterke stem en podiumpresentatie van de zanger, naar de mooie -synchroon uitgevoerde- dubbele gitaarloopjes van de beide gitaristen en hoe ze elkaar bij het soleren aanvullen, tot de stevige ritmische basis en niet te vergeten de wijze waarop al deze ingrediënten in pakkende nummers samenkomen. Mede door de sportieve steun van de jeugdige Gomorra-crew, die alle bands vanavond juichend, dansend en springend verwelkomt, verloopt het concert in opperbeste sfeer. Terecht dat deze veteranengroep op het einde van de avond door de driekoppige jury als winnaar wordt aangewezen.

BURN THE IRIS
De grootste concurrent die men daarbij heeft verslagen, is zonder twijfel Burn The Iris. Deze gasten opereren in een beduidend ander domein dan hun voorgangers deze avond. Het staat buiten kijf dat deze groep vanavond het meest gewaagd te werk gaat, met complexe nummers die veelal een lange spanningsopbouw kennen en waarin regelmatig samples opduiken. Dynamische verschillen spelen een belangrijke rol in de stukken, die de nodige rustige passages en vaak onverwacht heftige uitbarstingen kennen.
Ze weten duidelijk waar ze mee bezig zijn en vooral de drummer valt positief op door zijn onverminderd strakke optreden. Tegen het einde van de set valt de zangmicrofoon even uit, maar dat euvel wordt gelukkig vrij snel weer opgelost. Een substantiëler probleem is dat het de band nog niet altijd lukt alle uiteenlopende muzikale elementen tot een meeslepend geheel te laten versmelten, maar deze groep is zeker op de juiste weg.

LOCKDOWN
De avond wordt tenslotte met een onvervalste hardcore/punk noot afgesloten door de mannen van Lockdown. Met hun gemeende, maar erg elementaire klanken maken ze eigenlijk geen serieuze kans om door te stromen naar de volgende ronde van de competitie, die zoals de naam al aangeeft primair op metal gericht is.
Dat neemt echter niet weg dat hun energieke muziek heel geschikt is om op rond te stuiteren. Iets waar de ‘Gomorra-jugend’ maar al te graag gebruik van maakt. Zo wordt deze levendige avond op mooie wijze afgesloten en kan met name het jeugdige deel der metalnatie uiteindelijk moe maar voldaan huiswaarts keren na een geslaagd, luid feestje vol bier en beweging.