Walter Hoeijmakers: "Ik genoot het meest van de mensen"

Zestiende editie volgens Mister Roadburn 'magisch'

Ingmar Griffioen en Bas van Duren ,

De zakdoek komt meerdere malen te pas bij Mister Roadburn Walter Hoeijmakers backstage in 013. “Ik begin een beetje ziekjes te worden”, zegt hij. Toch zou het zomaar kunnen dat er ook wat tranen van geluk in het stuk stof verdwijnen. Bij het wegsterven van de laatste paar noten op de Afterburner kan een zichtbaar emotionele festivaldirecteur voorzichtig al de balans opmaken en springt één conclusie er bovenuit: “Het was een magische editie.”

Zestiende editie volgens Mister Roadburn 'magisch'

De zakdoek komt meerdere malen te pas bij Mister Roadburn Walter Hoeijmakers backstage in 013. “Ik begin een beetje ziekjes te worden”, zegt hij. Toch zou het zomaar kunnen dat er ook wat tranen van geluk in het stuk stof verdwijnen. Bij het wegsterven van de laatste paar noten op de Afterburner kan een zichtbaar emotionele festivaldirecteur voorzichtig al de balans opmaken en springt één conclusie er bovenuit: “Het was een magische editie.”

Hoeijmakers geniet nog zichtbaar na van de zestiende editie van Roadburn. Met het uitbreiden van de Afterburner is volgens hem het maximale bereikt en was zelfs de laatste dag uitverkocht. “We hebben de capaciteit laag gehouden en kaarten achter de hand gehouden voor no-shows, mochten er nog mensen voor de Box Office komen te staan. Dat is gebeurd en die zijn alsnog binnen gekomen, dus we hebben niemand hoeven te weigeren.”

Gevraagd naar zijn muzikale hoogtepunten, hoeft Hoeijmakers niet lang na te denken: “Ik stond met tranen in de ogen bij Candlemass, had kippevel bij Alcest en ik stond te genieten van Wovenhand, Wardruna en Pharaoh Overlord. Mijn persoonlijk hoogtepunt is van een andere orde. Ik heb me dit jaar opengesteld en liep veel rond. Als ik die blije gezichtsuitdrukkingen van de bezoekers zag, kreeg ik een soort magisch gevoel wat ongrijpbaar is. Dat had ik ook toen bands in de loading bay bij onze backline stonden, hun ogen uitkeken en vroegen of ze daar écht op mogen spelen.”

Volgens Mister Roadburn kan het festival een les leren van de afgelopen editie: “Betere keuzes maken met het bepalen van de zaal waar een band optreedt. We hebben meerdere malen gezien dat bij MIDI Theater het uitpuilt en de band beter in de Main Stage kon staan.” Roadburngangers hebben dat gemerkt bij Earth, maar die band had buspech en moest noodgedwongen verhuizen naar het theater.

“Ik ben al bezig met de editie van 2012”, verklaart de festivaldirecteur. “Ik ben in gesprek met mensen die Roadburn 2012 willen cureren, maar ik zeg nog niet wie.” Wel wil Hoeijmakers zeggen dat het festival volgend jaar weer in 013 plaatsvindt. “juist hier is het nog mogelijk om een intieme sfeer te creëren waarbij de drempel laag is voor bands, publiek en 013 om elkaar te benaderen. Als we dat zouden weghalen, is de magie weg.”

Lees alles over Roadburn 2011 op de speciale festivalsite.