Degenen die na de optredens van Keiji Haino en Sunn O))) een dag eerder nog oren over hadden, konden die zaterdag alsnog vakkundig naar de vernieling laten helpen bij Swans. Met loeiharde, veelal synchroon gespeelde geluidserupties op gitaren, bas, drums en elektronica, sfeervol aangevuld met percussie, blaasinstrumenten en het verwrongen stemgeluid van bandbrein Gira, zorgde het illustere ensemble voor een alles vermorzelend slot van deze Roadburndag.

CONCERT
Swans, zaterdag 16 april, Main Stage

PLUS
De band heeft anderhalf uur de tijd om haar set op te bouwen en maakt daar zeer goed gebruik van. Na een zuiver elektronische introductie krijgt vooraleerst percussionist Thor Harris ruim gelegenheid om met de hamers (hoe kan het ook anders met die naam) de buisbellen en andere leden van de klokfamilie te bewerken. Daarmee wordt deskundig een spanningsboog gecreëerd, die uitmondt in de gruwelijk luide geluidsgolven van zanger/gitarist Gira en co., onregelmatig onderbroken door nauwelijks begeleide gezongen passages met een onheilspellende ondertoon. De groep houdt het publiek moeiteloos gekluisterd door het gelaagde karakter van de door haar opgetrokken geluidsmuur en maakt daarin vaak prachtig gebruik van bijzondere effecten op blaas- en andere aanvullende instrumenten, die ook met relatief geringe versterking goed onderscheidbaar blijven. Een tegelijkertijd compromisloos hard en afwisselend concert is het schitterende resultaat.

MIN
Gira lijkt incidenteel wat ontevreden te zijn over zijn apparatuur en/of zijn medebandleden. Overigens hindert dat de voortgang van het concert allerminst: er worden geen pauzes ingelast.

CONCLUSIE
Een uitstekende afsluiter van het hoofdprogramma van het festival.

CIJFER
9