Spindrift kan niet kiezen

Band wordt bijna een gimmick

Joep Schmitz ,

Als opener van de Afterburner hoeft het Amerikaanse Spindrift in de Main Stage niet per se te rekenen op heel veel publiek. Dat maakt niet veel uit, want Spindrift is een ideale opener. Niet te moeilijk, maar wel sfeervol en zwoel.

Band wordt bijna een gimmick

Als opener van de Afterburner hoeft het Amerikaanse Spindrift in de Main Stage niet per se te rekenen op heel veel publiek. Dat maakt niet veel uit, want Spindrift is een ideale opener. Niet te moeilijk, maar wel sfeervol en zwoel.

PLUS
De muziek die Spindrift maakt, is ideaal als soundtrack voor een western. Psychedelisch met beide voeten ferm in het zand van de Mojavewoestijn. De fluiten (dwarsfluit en oversized blokfuit) zijn een goede toevoeging op het bestaande geluid. De samenwerking tussen gitaar en dubbele basgitaar zorgt voor een sfeer die aanvoelt alsof je uitgedroogd en kruipend door de woestijn zoekend bent naar een oase.

MIN
De liedjes duren amper drie minuten en komen niet volledig tot wasdom. Voordat de band het publiek in hogere sferen laat brengen, kapt het vijftal de song ruw af. De hoeden die de hoofden van de muzikanten versieren zijn overbodig en neigen naar een soort gimmick. Het gitaargeweld overstemt met tijd en wijle de fluiten op het podium en de dynamiek is, uitgezonderd bij een sterk laatste nummer, nogal vlakjes.

CONCLUSIE
Spindrift is een enorm lekkere opener voor de wat brakkige Roadburn Afterburner, maar zit zichzelf in de weg. De band kan moeilijk kiezen tussen sfeer opbouwen en muziek maken.

CIJFER
7,5