“Cul de Sac staat vanaf vandaag internationaal op de kaart: Studio Brussel heeft ons via Twitter gefeliciteerd met onze twaalfde verjaardag,” aldus een vrolijke Jan Kinds bij de aankondiging van het jubileumfeest. En hoe dit heuglijke feit nou beter te vieren dan met een power trio met soortgelijke internationale allure? Het drietal houdt duidelijk niet van tijdverspillen en is dan ook snel uit de startblokken voor een vuig rockende set die de overvolle kuil doet trillen. Het ronkende orgel waarnaar de bassist regelmatig grijpt, zorgt daarbij voor aanvullend auditief plezier. Naast de gebruikelijke bezetting van zang, gitaar, drums en bas en geeft het bandgeluid extra rijkdom en karakter. Voornaamste live kwaliteit van deze groep is echter zonder twijfel het vermogen alle performanceremmen los te gooien en onverbiddelijk te rocken, waarbij herrieachtige maar strak uitgevoerde excursies aan het einde van stukken niet geschuwd worden. Een enkele keer wordt de stalen gitaar van stal gehaald voor een zompiger geluid en ook met de bluesklassieker ‘Goin’ Down’ bewijst de groep aan het slot nog even eer aan de modderige wortels van het eigen genre. Daarna kan deze zweterige bende moe maar voldaan van het podium af strompelen. Dit is rock zoals rock bedoeld is: stomend, rauw, energiek en met overtuiging. Punt uit.