Lieden met een nostalgisch verlangen naar de simpele vreugde die de Engelse beatmuziek in het begin van de zestiger jaren kenmerkte, konden afgelopen donderdag in Cul de Sac hun hart ophalen bij The Kik. Het kersverse Rotterdams-Tilburgse samenwerkingsverband presenteerde daar trots zijn eerste Excelsior single 'My Eyes Are Still Dry'/'Here's Hoping'.

Je kunt gerust stellen dat het vaderlandse viertal een vliegende start heeft gemaakt: nog geen vier maanden geleden bij elkaar gekomen en nu al de eerste single op zak. Een piepjonge groep dus, wat je ook ziet aan het enthousiasme waarmee men het frisse materiaal vertolkt. Dat ligt overigens volledig in het straatje van  vroege Engelse beathelden als The Beatles en The Hollies: zelfs de podiumpresentatie heeft er behoorlijk veel van weg. Het zorgt voor een wat kazige sfeer, waar de band duidelijk zelf ook de humor van inziet ('waar zijn de gillende meisjes?').

De nummers zitten echter prima in elkaar (niet van echt te onderscheiden, ben je geneigd te zeggen): gevuld met pakkende melodielijnen en refreinen en hier en daar ruimte voor energieke 'yeah-yeah' kreten. Heel veel heeft de band er begrijpelijkerwijs op dit moment nog niet bij elkaar geschreven, dus komt het optreden (weliswaar aangevuld met een enkele cover) alweer snel ten einde. De echte bietmaniakken kunnen na afloop echter een fijn klein schijfje vinyl mee naar huis nemen met de eerste potentiele hits van het combo, iets waar grif gebruik van wordt gemaakt. Een geslaagde aftrap kortom - en een goed begin is het halve werk.