Betsy Bitch kruist metal met SM in Little Devil

Anger As Art zorgt voor competente muzikale omlijsting

Wouter de Waal ,

Haar commerciële gloriedagen liggen alweer ruim een kwart eeuw achter haar, maar in het kader van het klassieke Mario’s Metal Mania programma in Little Devil was ‘dominatrix’ Betsy Bitch afgelopen vrijdag niet te beroerd haar SM georiënteerde heavy metal act nogmaals op te voeren.

Anger As Art zorgt voor competente muzikale omlijsting

ANGER AS ART
Vanwege een behoorlijk uitgelopen performance van TV Buddhas in Hall Of Fame eerder op de avond, is het concert van Persistense helaas aan de oren van deze recensent voorbijgegaan. Resten nog de optredens van Anger As Art en Betsy Bitch (met Anger As Art in de rol van begeleidingsgroep).

De vier thrash-veteranen uit Californië zetten voor het eerst een zeer degelijke set neer, die varieert van stevige doch melodieuze nummers tot meer bijtende krakers, met incidenteel zelfs een naar Morbid Angel neigende passage.

Het ontbreekt de groep een beetje aan een duidelijk eigen smoelwerk, maar men speelt wel met vaardigheid en overtuiging. Een heel sympathieke opwarmer.

BITCH
Voor wat betreft dat smoelwerk zit het bij Bitch wel goed, niet alleen vanwege de sterke uitstraling die de frontvrouw tot op de dag van vandaag bezit, maar ook omdat deze groep een duidelijk concept kent en de muziek daarop toegesneden is.

Volstrekt nieuw en origineel kun je het overigens niet noemen, want de combinatie van aan SM refererende teksten en kleding met toepasselijk strakke heavy metal is natuurlijk al eerder door Judas Priest op de kaart gezet. De ijzeren rechtlijnigheid waarmee Betsy en consorten daar in pakkende nummers als ‘Be My Slave’, ‘Leatherbound’ en ‘Live For The Whip’ gestalte aan hebben gegeven, is echter wel opvallend, net als de grote zweep waar de zangeres op een gegeven moment mee op de proppen komt.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat deze band in de jaren tachtig prominent doelwit is geweest van het beruchte Amerikaanse censuurorgaan PMRC. Een dergelijke ‘morele’ verontwaardiging blijft in deze tijd en streek vanzelfsprekend uit, maar dat neemt niet weg dat Betsy’s act nog altijd een vermakelijk schouwspel oplevert. Kundig begeleid door de mannen van Anger As Art staat ze na al die jaren nog steeds haar mannetje en dat verdient respect.

In dat verband is het trouwens ook fijn om te vernemen dat haar debuutalbum deze zomer opnieuw uitgebracht wordt. Wie weet draagt het wel bij aan een heropleving van dit soort vrolijke theatrale uitspattingen in het genre.