Een sprankje humor en heel veel jazz bij Hans Teeuwen in 013

Gedeelte van publiek komt duidelijk niet voor de muziek

Twan Spierts ,

Van cabaretier naar jazz-zanger. Dat is nou niet de meest voor de hand liggende carrièreswitch. Voor Hans Teeuwen is het echter de normaalste zaak van de wereld. Met zijn retestrakke band The Painkillers tourt hij momenteel door Nederland. Zondag was het gezelschap te gast in 013.

Gedeelte van publiek komt duidelijk niet voor de muziek

Van cabaretier naar jazz-zanger. Dat is nou niet de meest voor de hand liggende carrièreswitch. Voor Hans Teeuwen is het echter de normaalste zaak van de wereld. Met zijn retestrakke band The Painkillers tourt hij momenteel door Nederland. Zondag was het gezelschap te gast in 013.

Nog voor dat de maestro himself het podium heeft betreden, is al duidelijk dat het instrumentale gedeelte vanavond wel snor zit. The Painkillers vermaken de aardig gevulde Dommelsch Zaal met een lange jamsessie. Als na een kwartiertje Hans Teeuwen de band komt vergezellen, zit de sfeer er al lekker in.

Teeuwen en band spelen nummers van hun album How It Aches en een aantal covers. De ex-cabaretier lijkt volledig op te gaan in de muziek en zoekt veelvuldig interactie met het publiek  Na drie kwartier non-stop spelen volgt pas de eerste humoristische opmerking. Een groepje in het publiek, naar eigen zeggen afkomstig uit Budel, hoopt duidelijk op meer grappen en minder muziek, en laat dat duidelijk blijken. Gevolg daarvan is inderdaad een beetje cabaret, waarin deze irritante bezoekers genadeloos worden afgemaakt.

Ondanks dat Hans Teeuwen geen geweldige jazz-stem heeft, klinkt het geheel meer dan prima. Sommige teksten zijn zeer sterk en bij vlagen nogal vulgair. Hoogtepunt is het hilarische 'I Like Your Cunt'. Dat is de opmaat voor een tweede jamsessie en het laatste deel van de show, dat al een heel klein beetje meer lijkt op de 'oude' Hans. Tussendoor laat Teeuwen zich de Jack Daniels goed smaken. Hoogtepuntje aan het einde is een Engelse versie van 'Snelkookpan' ('vrouwen met een dikke kop daar hou ik niet zo van').

Al met al duurt de show inclusief toegift een dikke vijf kwartier. Meer dan genoeg om te zien dat The Painkillers een heerlijke jazzband is, en door het humoristischere deel net kort genoeg om niet saai te worden.