Na de kennismaking met Europe Mania op de vrijdagavond, was de zaterdag de dag waarop Incubate zelf een podium mocht hosten. Naast dj's werden er ook dansvoorstellingen gehouden, videoprojecties en kon de avond van Generation Bass rekenen op net zoveel man als dat er bij Junkie XL stond...

De kater wordt in hotel Palatinus weggespoeld met sloten koffie en diverse broodjes. Bijna iedereen van Incubate heeft de nacht doorstaan, maar dj Coco Bryce heeft iets meer nodig dan een aspirine en wat extra uurtjes slaap. Daar is later op de avond weinig van te merken; Bryce (namens Generation Bass mee om voornamelijk dubstep te draaien) krijgt in de partytent iedereen met gemak aan het dansen op ieder dubstepnummer dat hij draait.

Terug naar de middag.

De wet van Murphy is universeel. Dat blijkt als de Incubate-crew bij de uit de kluiten gewassen partytent van Europe Mania arriveert. Een andere tent is opgedoekt omdat buurtbewoners klaagden over geluidsoverlast de avond ervoor. Gevolg: alle bands die geboekt waren voor de kleine tent worden overgeheveld naar de partytent. De programmering wordt dus flink op de schop genomen, maar dat is nog maar het begin van de problemen. De posterplakkers van Whatspace hebben hun posters geplakt op een hek van de brouwerij waar het festival te doen is. Een pedante Hongaar van de brouwerij zegt dat het hek vrij moet zijn en gebaart dat de posters eraf moeten. De beamer voor beeldend kunstenaar Hester Scheurwater doet het niet. De dansers van Sonja Augert moeten noodgedwongen repeteren in het hotel. Naast Incubate is ook de Rockacademie vertegenwoordigd op het festival. Als de studenten van de opleiding ondergetekende vragen wie de contactpersoon is van het festival omdat ze met vragen zitten, lijken de rapen gaar.

Als Europe Mania eenmaal van start gaat, valt het bezoekersaantal flink tegen. Dat komt voornamelijk omdat de studenten van Pécs in de clinch liggen met bierbrouwer Szoltan, de hoofdsponsor van het festival. Er zou zelfs sprake zijn van een boycot, maar daarnaast vliegen de Hongaarse studenten ook nog eens in het weekend massaal terug naar hun ouders. Zo kan het gebeuren dat een naam als Junkie XL op het buitenpodium amper honderd mensen trekt en Hind Hakki tegelijkertijd in de partytent speelt. Zij moet het stellen met maar een handjevol mensen die voornamelijk bestaan uit andere Rockacademie-mensen. Marlon Penn mag het doen met ietsje meer. Zijn nummers worden door de aanwezige Hongaren met luid gejuich ontvangen evenals de rockchicks van The Jacks.

Mocht er nog geen omgekeerde wet van Murphy zijn, dan bij deze. Rond negen uur mag Incubate aftrappen en alles wat goed kan gaan, gaat goed. Koen Delaere van Whatspace kan zijn posters laten hangen na een telefoontje van de Nederlandse cultureel attaché naar de bierbrouwer. Hester Scheurwater krijgt de beamer aan de praat en krijgt alle ruimte om haar videoprojecties op gebouwen te projecteren. De voorstelling van Sonja Augert vindt plaats op de oprit van de bierbrouwerij en onder gedempt licht maakt de performance (vier mensen schuifelen alle kanten op met de ogen dicht) een diepe indruk.

Dat er toch mensen naar het festival komen, bewijst de Hongaarse band Péterfy Bori & Love Band. Opeens staan er in de weide een man of 400 dat uit zijn dak gaat op een band die van alles jat, maar niets nieuw onder de (inmiddels verdwenen) zon brengt. Daarvoor moet het publiek toch naar de partytent waar Vincent Koreman en co. dubstep en aanverwante stijlen draaien. Voor Generation Bass komen een man of zestig op de been die zonder uitzondering totaal los gaan.

En dan komt er opeens een splitsing.

Drie Hongaarse jongens staan naast mij en zien dat Koreman T-shirts uitdeelt van Generation Bass. Omdat het duidelijk is dat ik Koreman ken, smeken ze of ik niet ervoor kan zorgen dat het trio óók een T-shirt kan krijgen. Dat kan en uit blijheid ontvang ik een grote knuffel en schouderklopjes. “You're the best man! You want to smoke weed at our student apartment?” vraagt Balint (20). Omdat het onbeleefd is om zulke aanboden af te slaan, ga ik erop in en loop samen met Balint, Boti (21) en Bimbo (20) naar hun flat. Daar aangekomen staat er in de gemeenschappelijke woonkamer een grote waterpijp die voor de rest van de nacht niet wordt aangeraakt. Samen met tien andere Hongaarse studenten wordt er muziek geluisterd, verhalen uitgewisseld en, toch wel, wiet gerookt. Officieel mag dat niet eens van de Hongaarse regering, maar de jongeren houden wel van schoppen tegen het etablissement. Zo waren er zeker twintig stelletjes dit weekend die in het openbaar elkaars mondholtes aan het verkennen waren, kennelijk omdat dat toen Hongarije nog een communistisch land was niet eens mocht. De verworven vrijheden in Hongarije worden kennelijk gevierd met huighockey.

Het is pas rond kwart over vier als ik van de Hongaren afscheid neem. Half verdwaald moet er, ondanks de routebeschrijving van Janós, uiteindelijk toch een taxi aan te pas komen om bij het hotel te komen. De volgende dag krijg ik van de Incubaters te horen dat ook hun afterparty niet verkeerd was. Nog tijdens Generation Bass klom een niet onaantrekkelijke Hongaarse op het podium en ze had duidelijk wat moves in haar bezit. Uiteindelijk heeft zij de crew naar discotheek Stardust (Frank Kimenaï: “Behoorlijk pauperbedoeling”) meegenomen, dus ook de rest van de groep is tot in de late uurtjes doorgegaan. De zondag wordt gebruikt om door Boedapest te slenteren, de maandag is de weg terug met een vliegtuig dat maar liefst vijf uur is vertraagd. Dan zit het erop. Of Brabant nu een grotere kans maakt om cultuurhoofdstad in 2018 te worden is niet duidelijk. Leuk was het in ieder geval wel.