Na vele jaren op z’n gat te hebben gelegen, is Détente weer levend en schreeuwend, zo bewees het cult thrash ensemble uit de jaren tachtig afgelopen donderdag in Little Devil. Met een aparte mix van elementaire punk, virtuoos gitaarwerk en krijsende vrouwelijke vocalen gaf de groep haar unieke kijk op het genre.

PERSISTENSE
Alvorens het zover is, trapt het Brabantse Persistense af met een stevig potje thrash/death, hier en daar op smaak gebracht met een vleugje Gothenburg. De stukken zitten over het algemeen vrij vernuftig in elkaar en met name het vaak hakkende, maar bij tijd en wijle ook prachtig melodieuze gitaarwerk van beide gitaristen maakt indruk. De overgangen binnen en tussen nummers verlopen echter regelmatig nogal stroef. Hierbij is het de gewoonte van de zanger  om tijdens de relatief lange pauzes tussendoor terloops drie keer min of meer hetzelfde te melden, wat de kracht van de performance niet echt ten goede komt. Zonder meer een band met potentie, die met een strakkere show wellicht meer mensen in beweging zou kunnen zetten dan ze nu doet.    

DÉTENTE
Het illustere Amerikaanse viertal van Détente vormt vanavond echter zonder twijfel de voornaamste attractie, met een zwaar betatoeëerde, agressief krijsende zangeres die de meestal relatief korte en eenvoudige, energieke liederen van de groep met verve vertolkt en een gitarist die deze verder inkleurt met veelal opvallend rappe en complexe loopjes. Het levert een tamelijk eigenaardig muzikaal mengsel op, dat ondanks de inmiddels gevorderde leeftijd van de drie instrumentalisten nog niet aan explosieve kracht heeft ingeboet. Aldus weet de groep heel effectief een lichtelijk chaotische sfeer te creëren, die hier en daar dan ook terecht leidt tot enthousiast hoofdgeschud. Een uiterst aangenaam samenzijn.