Bettie Serveert weet nog altijd, na bijna twintig jaar, dezelfde pakkende sound neer te zetten. Een kwalitatief goede band, mooie nummers en live een goede afwisseling tussen oud en nieuw werk. Hopelijk gaat Bettie Serveert nog even door, want deze succesformule blijkt keer op keer te werken.

THE BOHEMES
The Bohemes rammelen vrolijk aan de weg. Deze jonge Haagse band verzorgt rommelige jaren zeventig punkrock. De heren weten een bijzondere hoeveelheid nummers in het eerste kwartier van het optreden er doorheen te jassen. Gelukkig nemen de heren een adempauze en in het tweede kwartier gaat het punkrandje er een beetje af. The Bohemes doet denken aan The Libertines en Babyshambles (oftewel drugsheld Pete Dorethy). Deze Haagse rockers zijn echter wat minder lief en zoet dan de meeste huidige britpopbandjes. De band moet wat op gang komen, maar als ze eenmaal draait is het een feest.

BETTIE SERVEERT
Bettie Serveert kampt met hetzelfde probleem als The Bohemes. Fanatiek begint de band met haar nieuwe werk, onder andere de singel 'Deny All', maar het wil nog niet helemaal lopen. Na een prachtige versie van het mooie nummer ‘Private Suit’ kan de band eindelijk ontspannen.
Bettie Serveert is sinds het nieuwe album ‘Pharmacy of Love’ uitgebreid met Voicstdrummer Joppe Molenaar, een wat stevigere drummer die toch helemaal past in de sound van Bettie Serveert.
Het prachtige 'Tomboy' van de debuutplaat ‘Palomine’ is het absolute hoogtepunt van de avond. Wanneer het jaartal van deze plaat (1993) ter sprake komt, blijkt dat het merendeel van de uitverkochte Kleine Zaal al vanaf het prille begin Bettie Serveert fan is. De band is nog altijd het equivalent van stoer. Frontvrouw Carol van Dyk is niets veranderd en ook het plaatje met Peter Visser en Herman Bunskoeke is nog precies hetzelfde als pakweg tien jaar geleden. Nuchtere stoerheid met een zacht randje. Bettie Serveert weet uiteindelijk een degelijk show neer te zetten. Na een uur verlaat de band het podium, een korte toegift en dan is het voorbij, helaas.