THE CHASE CLUB
Het is een warme maandag aan het begin van de zomervakantie. Welke muziek kun je beter wensen dan die van Strange Boys? In ieder geval niet de muzikale brei van The Chase Club. Met alle respect voor het viertal uit Eindhoven, maar de lo-fi indie a la wavves komt live niet over. De snerpende, slecht verstaanbare zang van Ernst-Jan van Doorn (bassist van o.a. the Reactionaries en Woody & Paul) verveelt en de muziek blijft steken in tweede-hands Sonic Youth riffs. Hier moet meer inzitten, maar het is er vanavond in Tilburg niet uitgekomen.

STRANGE BOYS
Een half uurtje later stapt het Texaanse vijftal van Strange Boys het podium op. Relaxed ogend begint het jonge gezelschap aan hun set rammelende southern bluesrock. Het opvallende en misschien wel vreemde aan dit groepje muzikanten is zanger Ryan Sambol. Zijn Dylan-achtige stemgeluid wint niet de schoonheidsprijs, is een beetje vreemd, maar klinkt wel ontzettend lekker. Het jonge publiek vooraan is ook in vorm en danst  en zingt mee. De overschakeling van lome blues, naar uptempo rock 'n roll loopt gesmeerd en doet bij vlagen denken aan collegae Bright Eyes. Na ruim vijfenveertig minuten gaat de band over op verzoekjes; niet vreemd wanneer je twee albums hebt die gezamenlijk net een uur bestrijken. Wat onwennig wordt er dan overlegd en uiteindelijk een nieuw nummer gespeeld. Strange Boys sluit af met een briljante versie van Dusty Springfields Son Of A Preacher Man en heeft na vanavond vele harten gestolen.