Erg druk was het niet, afgelopen vrijdag in de Hall of Fame. Dat hing ongetwijfeld mede samen met de temperatuur in het stevig door de zon geteisterde, voormalige fabriekspand. De drie folk metal bendes die daar uit alle hoeken van ons kikkerlandje waren samengekomen, lieten zich er echter niet door van de wijs brengen tijdens de leuke en aanstekelijke optredens.

AMORGEN
De avond wordt geopend door een jonge horde uit het Westen, het Dordtse Amorgen. De no-nonsense ruige metale volksliederen van dit stemmig zwart geklede en geschminkte vijftal krijgen de handjes van de enkele aanwezigen al meteen de lucht in. Het toetsenwerk is in het begin nog wat wankel, maar dat wordt gaandeweg beter. Het prachtig getitelde ‘Ale Seeker’ is vandaag zonder twijfel het juiste nummer op de juiste plek. Een fijne start, die zeker naar meer smaakt.

ADDERGEBROED!
Met Addergebroed! zakken we vervolgens af naar het diepe Brabantse Zuiden. Naast het standaard versterkte instrumentarium zet deze groep op gepaste momenten ook volkse instrumenten als blokfluit, doedelzak en mandoline in om haar feestelijke repertoire te vertolken. Attributen als een paardenmuts, een paar botten en een kabouterbeeldje geven aan dat deze band zichzelf niet overdreven serieus neemt en er bovenal op uit is een vrolijk partijtje te bouwen. Dat doen ze dan ook met verve. Hiervoor gebruikt de band een uiterst afwisselend repertoire, dat naast eenvoudige stampers als ‘De Fik Erin!’ ook een literaire titel als ‘Van De Koele Meren Des Doods…’ (over een plasje bij Alphen) en de kampvuurhit ‘Midzomernacht’ bevat. Het geheel wordt met veel enthousiasme aan de man gebracht en hoewel er nog steeds weinig publiek is, worden de vanavond wel aanwezigen onvermijdelijk voor Addergebroed! gewonnen.

BALDRS DRAUMAR
Aangezien het Waalse Aktarum vandaag vanwege een “in de strijd gesneuvelde” gitarist heeft moeten afzeggen, wordt deze gezellige bijeenkomst afgesloten door Baldrs Draumar uit het hoge Noorden. Noorwegen dus? Nee. Friesland Maar de in traditionele hemden gestoken langharige lieden laten zich wel graag inspireren door de mythologie van hun Scandinavische broeders, waarbij met name het tragische lot van de voortreffelijke en schone Balder hun belangstelling geniet. Zijn val door toedoen van de listige Loki en beklagenswaardig einde worden uitgebreid bezongen, terwijl ook de historische interactie van Friezen en Noormannen in hun meeslepende stukken verwerkt wordt. Door het inmiddels rijkelijk bij allen naar binnen gevloeide gerstenat zit de stemming er ook bij het publiek goed in en zo komt dit folk metal festijn tot een uitermate bevredigend einde. Op naar het volgende!