Het avant-gardistisch rockende Betonfraktion begon haar half uur met een kakofonie aan al dan niet geïmproviseerd geluid waar de toeschouwers zich aanvankelijk geen raad mee wisten. Naarmate de tijd vorderde, werd de muziek toegankelijker en begon de band, ondanks een onuitschakelbare stoorzender, redelijk te behagen. De surround-soundgimmick van Kong en haar dansbare rock met samples zorgde even later voor een geanimeerde uitgaanssfeer in de Kleine Zaal.

BETONFRAKTION
De semi-geïmproviseerde stukjes rock van gitarist Frank Crijns en drumster Maartje Simons zijn an sich zeker niet onaardig, maar het is een beetje sneu dat voormalig stadsdichter van Tilburg Nick J. Swarth er steeds doorheen zingt of praat. Zijn zangstem noch zijn vertelstem zijn aangenaam om naar te luisteren en de gedachte dat Betonfraktion in plaats van een trio een duo zou moeten worden vat derhalve post. Wanneer Swarth op een gegeven moment zogenaamd huilt, lijkt het geluid dat hij maakt nog het meest op dat van Bassie (die van Adriaan) die zijn verdriet uit. Dat de zaal wat leger in plaats van wat voller wordt gedurende het optreden van Betonfraktion is niet iets om van op te kijken.

KONG
De vier leden van het instrumentale Kong spelen in een ruit. Elk bandlid staat in een windrichting op een verhoging en het is in het rond kijken geblazen voor het enigszins opeengepakte publiek om te zien waar alle rock- en elektronicamelodieën vandaan komen. Ondanks het feit dat de band elementen van rock, metal en elektronica gebruikt en hiermee tot een interessante mix weet te komen, is het puur muzikaal gezien op den duur nagenoeg meer van hetzelfde. Dat zou problematisch kunnen zijn als de band op een podium stond en het publiek als veredeld klapvee zou staan te kijken. Maar door de positionering van de muzikanten gaat het deze avond niet zozeer om het bijwonen van een optreden (het is immers onmogelijk de hele tijd de hele band te zien), als wel om het omringd worden door goed uitgevoerde, goed te bedansen muziek in een ongedwongen omgeving.

Langzaamaan wordt er dan ook minder naar de muzikanten en meer in het rond gekeken. Vergelijk het met het kijken op je horloge om vervolgens niet te weten hoe laat het is als iemand je ernaar vraagt. Het wordt, kortom, meer en meer een uitgaansavond. Iedereen kijkt een andere kant op, groepjes vrienden staan in een rondje bijeen met een biertje in de hand, op de dansvloer wordt steeds enthousiaster gedanst en de stille genieters komen aan de zijkanten hun tijd prima door. Enkele toefjes rook, stroboscoopeffecten, samples en andere elektronische effecten maken het uitgaansgevoel compleet. Kong is Uitgaan Live.