Terwijl het buiten een bonte boel is op deze carnavalsmaandag, heerst in Little Devil zoals altijd het vertrouwde zwart. De bijbehorende instelling van de mensen buiten en binnen is dan ook diametraal tegenovergesteld: uitgelaten en schreeuwerig in het eerste, rustig en onverstoorbaar in het tweede geval. Eigenlijk iets te rustig voor de death metal concerten van vanavond, maar wel een ambiance die de zen kwaliteiten van het genre goed naar boven brengt.

MY OWN GRAVE
Het Zweedse My Own Grave trapt de avond af met een potje heel verdienstelijk uitgevoerde en regelmatig naar thrash neigende death metal. Het grotendeels uit vaste gasten bestaande groepje aanwezigen ziet het allemaal met goedkeuring aan, maar voelt zich over het algemeen niet geroepen overmatig veel tekenen van leven te geven, zelfs niet wanneer de groep de Sepultura klassieker Arise speelt. Het blijkt kenmerkend voor het verloop van de avond: het publiek heeft stilzwijgend besloten bij wijze van tegenwicht voor carnaval de rust te allen tijde te bewaren.

DEATHBOUND
Die houding blijft ongewijzigd bij de daaropvolgende performance van het Finse Deathbound, dat muzikaal gesproken uit een nog extremer, naar grindcore lonkend vaatje tapt: het drumgeratel vliegt het nog wat verder uitgedunde publiek om de oren. De enige rustpunten in de set worden gevormd door de vaak licht komische aankondigingen van de frontman tussen de nummers door. Nu heeft uw verslaggever snoeiharde muziek altijd al op een vreemde manier rustgevend gevonden, maar zoveel onverstoorbaarheid komt de sfeer van een optreden toch uiteindelijk niet ten goede. Desondanks werkt de band haar setlist even onverstoorbaar af.

DEMONICAL
Met hoofdact Demonical keren we weer terug naar Zweden en dat is ook in muzikaal opzicht te horen. De death metal oude stijl van deze heren vertoont een opvallende gelijkenis met het werk van Entombed in haar begindagen. Net als die groep slaagt Demonical erin haar zware geluid tegelijkertijd strak en toch ook een beetje swingend (op een rock ’n roll wijze dan natuurlijk) te laten klinken. Het zet een geïsoleerde dame zowaar aan tot enthousiast headbangen. Wanneer de zanger en frontman van dit gezelschap het holle handgeklap van bovengetekende na nummers tot tweemaal toe lichtelijk “overdone” noemt, kan men echter niet anders dan concluderen dat zelfs dit ensemble rust op prijs stelt. Wat dat betreft kan het zijn hart gedurende het optreden ruimschoots ophalen, waarna het tijd is om bier te gaan drinken, waarvoor we immers toch allen gekomen zijn. Toch vreemd om te constateren hoe Little Devil vanavond met drie death metal concerten het stille oog in de carnavalsstorm vormt. Maar goed, de dood heeft natuurlijk ook iets heel kalms.