Het werd afgelopen zaterdag een Brabants avondje in het Amsterdamse Paradiso. Boef En De Gelogeerde Aap traden daar op met de finale van de Grote Prijs categorie Hiphop. Met een fantastisch optreden wist het duo twee prijzen te winnen, maar niet de Grote. De vreugde was er niet minder om, al kende de nacht een bizarre ontknoping.

Op de hoek van de Tivolistraat en de Korte Heuvel staat een flinke dubbeldekker geduldig te wachten op een groep die zich in Café 't Vaticaan schuilhoudt. Het zijn vrienden, familie en kennissen van Boef en Aap en de bus moet de aanhang brengen naar Paradiso, waar het duo 's avonds optreedt in de finale van de Grote Prijs. Er wordt nog snel wat gekipkluifd van grillroom Karnak en Marlon Penn komt buiten adem naar de groep lopen. “Ik heb nog nooit zo snel gefietst van mijn huis naar hier”, verklaart hij.

Het is maar goed dat hij dat heeft gedaan: waar de bus naar de halve finale in Apeldoorn lang op zich liet wachten, is deze bus om kwart over zeven klaar om te vertrekken. Pas dan wordt duidelijk hoe groot het Tilburgs gevolg is: zeker tachtig man heeft de zaterdagavond gereserveerd om hun favoriete act aan te moedigen. Gemoedelijk is het. Voorspellingen dat Boef en Aap de Grote Prijs gaan winnen, vliegen rond en ook het bier vloeit al vanaf de eerste meters. De buschauffeur meldt dat er een stop wordt gemaakt om vuilniszakken te halen. “Ik heb begrepen dat er nogal wat wordt gedronken”, zegt hij met een gevoel voor understatement.

In Paradiso is de grote zaal nog vrij leeg. Ook de fans van Boef en Aap blijven nog even in de hal: daar staat namelijk de stempaal. Daarop heeft iedere act van vanavond zijn eigen gleuf waar een uitgedeelde munt in moet. Een combinatie van internetstemmen en de muntjes moet op het eind duidelijk maken wie er met de publieksprijs vandoor gaat. Om bij voorbaat te zeggen dat een Amsterdammer de thuiswedstrijd wel zal winnen, gaat te ver. Van de zes acts komen KaliBwoy en D. Lipss uit de hoofdstad, dus is het hopen dat zij elkaar weg concurreren.

Van echte strijd is in het begin nog geen sprake: Hagenees Kingsize doet het aardig, maar legt teveel gewicht in de bas. Wie ooit in het Sprookjesbos van de Efteling heeft gestaan kent de trillende tegel van de Trollenkoning: zo voelt de vloer van Paradiso ook. D. Lipss kent precies hetzelfde euvel. Hoge tonen komen er nauwelijks uit, een goede flow is ver te zoeken en de support beperkt zich bij beide rappers tot een groep van twintig man vooraan.

Nee, dan Boef en De Aap. Dik tachtig man maken de dienst uit in de zaal, drie (Boef, Aap en Oowtje) op het podium. Voor dik twintig minuten heeft Paradiso qua sfeer meer weg van een dampend punkconcert. Op slechts een paar centimeter van het podium wordt er gesprongen, gesmeten, geschreeuwd, geklapt, gelachen, geëxplodeerd en geleefd. Overmatig enthousiasme van eigen aanhang? Onzin. De dubstep van de Tilburgers is niet aan iedereen besteed, maar wie het tof vindt, komt meedoen.

En als het op het podium niet klopte, dan ging zelfs de eigen aanhang niet zo los.

Kloppen als een zwerende puist, dat doet het. Aap zet de meest maniakale grijns op zijn gezicht. Om te zeggen dat hij zin heeft zou geen recht doen aan het begrip 'zin in'. Er zijn bands die met minder plezier zeggen 'zin te hebben' om te spelen in de grote zaal van Paradiso. Diezelfde zaal laat zich uitstekend lenen voor de klappende beats van Boef en in de voormalige kerk komt Aap's evangelie helemaal tot zijn recht. De verhalen van nachtelijke omzwervingen, de aankondiging om op vossen te gaan jagen en het haast dogmatische 'Wij Zijn': alles lijkt beter uit te komen met het glas in lood op de achtergrond.

De consternatie is dan ook groot als na een nummer of twee uit het niets een forse kerel het podium bestormt en de microfoon afpakt van Aap. Er wordt wat onverstaanbaars gewauweld en Boef stopt de track. De beveiliging is er als de kippen bij en ook een vriend klimt het podium op. De onderbreker toont zijn paspoort; wat hem bezielt, wordt niet duidelijk. Het trio blijft ontzettend koel en vraagt de aanhang om te stoppen met glazen bier gooien. Als de man uiteindelijk wordt afgevoerd, gaat de groep keihard door waar ze gebleven zijn. Iedereen gaat weer uit hun dak en ook rapper Reazun staat op de eerste verdieping zichtbaar te genieten van de show.

Na optredens van KaliBwoy, aDISON en Mr Polska wordt het juryoverleg gevuld met optredens van oud-winnaars M.O. & Brakko, Dret & Krulle en Jiggy Djé. Het publiek heeft er dan al aardig wat uurtjes op zitten en toont weinig energie. Daar kan host MC Complex weinig meer aan doen, iedereen zit al uren met zijn hoofd bij de prijsuitreiking.

Met iedere act op het podium breekt het moment dan eindelijk aan. Er worden drie prijzen uitgereikt: beste muzikant, publieksprijs en de Grote Prijs. Als Boef de winnaar blijkt te zijn van de Muzikantenprijs, barst het Tilburgse publiek uit in een enorm gejuich. Net wanneer iedereen denkt dat het niet harder kan, stelen Boef en Aap ook nog eens de publieksprijs. De vreugde op het podium is aan Tilburgse zijde enorm, de rest staat er nogal beteuterd bij.

Het gevoel van totale uitzinnigheid begint dan al van de gezichten af te lezen van de kliek. MC Complex gaat eerst zeggen wie de nummer drie is. “Goed gevoel voor poëzie en laat zich niet snel afleiden.” Met die omschrijving weten de Tilburgers het al: Boef en Aap gaan de prijs niet winnen. KaliBwoy doet dat wel en er is berusting in het zuidelijke kamp. 'De twee prijzen zijn bij elkaar meer waard dan de grote', zo luidt de consensus. Iedereen spoedt zich richting de bus. Daar bekent Boef dat dit het beste optreden was dat ze ooit hebben gedaan. “Om dit te toppen wordt moeilijk, maar met de cd-presentatie in de Dommelsch Zaal in 013 moet het wel kunnen.”


Een fantastische avond komt dan in Tilburg tot een bizar einde: terwijl iedereen is uitgestapt, denkt een groep jongeren leuk te zijn door een jas uit de bus te pakken. Als ze gevraagd wordt om de jas terug te leggen, deelt er één een klap uit aan een vriend van de band die vervolgens platgaat. Wat volgt is een opstoot waarbij de politie snel ter plaatse is en vier mensen worden opgepakt. In een kraakpand wordt er vervolgens stoom afgeblazen en kan iedereen gelukkig nog wel lachen. “Nachtje in de cel, morgen weer eruit.”

- Foto's volgen spoedig -