De opengereten vrouwenlijken ontbraken weliswaar afgelopen dinsdag in Little Devil, maar met zijn ultrasnelle en nietsontziende “porn grind” presenteerde Lividity uit Illinois desalniettemin een geslaagde soundtrack bij een denkbeeldige gore rolprent.

DICTATED
Voor het zover is, passeren echter eerst nog een tweetal voorprogramma’s de revue, te beginnen met Dictated. De vijf jonge leden van deze band uit Kampen hebben duidelijk al behoorlijk wat oefenuren achter de kiezen, want de dames (!) en heren zetten eendrachtig een strakke show neer. Is visueel vooral de aanwezigheid van twee vrouwelijke gitaristen opvallend, vanuit zuiver muzikaal perspectief valt op te merken dat dit death metal combo niet alleen op snelheid leunt, maar zeker ook oor heeft voor pakkende grooves. Een sterk begin van deze brute bijeenkomst.

FORETOLD
Vervolgens is het de beurt aan het Brabantse Foretold om het podium te betreden. De stevige gemiddelde omvang van de bandleden verraadt al dat deze mannen een stuk langer meedraaien dan de leden van de vorige band. Dat komt ook tot uiting in het groepsgeluid, dat naast death ook duidelijke thrash invloeden bevat en waarin melodie duidelijk niet uit den boze is. Wat echter het grootste stempel op deze performance drukt, is de voorkeur van de groep voor middentempo’s, waardoor dit optreden helaas nogal uit de toon valt bij de andere twee. Het is trouwens wel voordelig voor de drummer van vanavond, die zich de partijen in slechts enkele weken eigen heeft moeten maken. Desondanks kwijt hij zich goed van zijn taak, waarvoor respect.

LIVIDITY
Het Amerikaanse viertal van Lividity drukt vervolgens het gaspedaal weer stevig in en verzorgt een fijn optreden, dat behalve door rap gerammel dan wel getokkel op de instrumenten vooral gekenmerkt wordt door veel onverwachte breaks en de smerige lage strot van de aanvoerder van dit vuige legioen. Tekstueel gesproken schijnt de groep inspiratie te vinden in de ranzige kanten van het seksuele verkeer, met bijzondere aandacht voor de vrouwelijke genitaliën, maar afgezien van wat vrolijk commentaar tussen de nummers door valt daar vanwege de onverstaanbare declamatie der teksten natuurlijk nauwelijks iets van te merken. Ondersteunend beeldmateriaal had dan ook wellicht geen kwaad gekund, maar ongetwijfeld vormen gebrekkige financiële middelen hier een praktisch bezwaar tussen droom en daad. Ook zonder deze extra’s weten de Amerikanen echter een mooi feestje te bouwen, waar menig aanwezige de haartjes lekker in de rondte schudt en een enkel bandlid zich bij de toegift zelfs aan wat crowdsurfen waagt. Een leuk slot van een bevredigende avond.