Lost Moments Orchestra verzorgt relaxte muzikale reis met bizarre uitstapjes

Budha Building zet geestverruimende toon met ambient ethno set

Wouter de Waal ,

Muziekpodium Paradox vormde afgelopen woensdag het toneel voor het gelegenheidsensemble Lost Moments Orchestra. Begeleid door psychedelische projecties creëerde het orkest een overwegend rustgevende ambiance, die echter op gezette tijden doorbroken werd door vervreemdende passages.

Budha Building zet geestverruimende toon met ambient ethno set

Muziekpodium Paradox vormde afgelopen woensdag het toneel voor het gelegenheidsensemble Lost Moments Orchestra, samengesteld door Tilburgs componist en geluidstechnicus Danny Wiegers om zijn jongste perceptieveranderend werk Hiss & Crackle te verklanken. Begeleid door psychedelische projecties creëerde het orkest een overwegend rustgevende ambiance, die echter op gezette tijden doorbroken werd door vervreemdende passages.

BUDHA BUILDING
Vergezeld door een vrijelijk toeterende muzikale kompaan zorgt Budha Building (oftewel Hans Timmermans) alvast voor een passende sferische inbedding van de avond met zijn elektronische geluidslandschappen, waarin repeterende ambientfragmenten en traditionele klanken uit alle windstreken (niet in de laatste plaats India) verrijkt worden met de vaak ter plekke door hem bewerkte toonclusters van zijn podiumgenoot. Een aangename en naar later blijkt toepasselijk begin van de avond.

LOST MOMENTS ORCHESTRA
Dat laat zich even anders aanzien, want Wiegers’ orkest springt vervolgens krakend en piepend uit de startblokken met dissonant gitaarwerk en felle zang. Na deze vliegende start begeeft het ensemble zich echter al snel in heel wat rustiger muzikaal vaarwater met zwoele bossa nova, jazz, soul en funk met de nodige ruimte voor improvisatie door de verschillende orkestleden, waardoor in combinatie met de felgekleurde projecties op de verschillende in de zaal opgestelde schermen een uitgesproken ontspannen, mild geestverruimende sfeer ontstaat. Onder de oppervlakte begint het echter regelmatig te borrelen, wat bijvoorbeeld leidt tot een uitbarsting van rockende hiphop en uiteindelijk zelfs woest geschreeuw van Wiegers, even later gevolgd door ontspoorde orkestgeluiden. Hoewel de interne logica van de opeenvolgende muzikale momenten uw verslaggever niet helemaal duidelijk wordt (voor zover hij de verhaallijn van het stuk heeft kunnen volgen, handelt het over de beproevingen bij de spirituele ontwikkeling van de mens), vormt het werk als geheel hoe dan ook een bewonderenswaardige poging van Wiegers zijn visie op het leven in beeld, tekst en bovenal klank om te zetten.